De decoratieve phlox is niet een van de bijzonder gevoelige en ook niet een van de zeer winterharde planten. Nieuwere rassen en hybriden zijn vaak beter bestand tegen echte meeldauw en ander ongedierte dan sommige oude rassen en zijn over het algemeen ook robuuster.

Aan welke ziekten lijdt phlox het vaakst?
Af en toe is phlox behoorlijk vatbaar voor echte meeldauw. Een effectieve behandeling is niet eenvoudig. Het is het beste om de aangetaste planten er volledig uit te trekken en ze te vernietigen. Als de besmetting erg laag is, kan het nodig zijn om alleen de aangetaste delen van de plant te verwijderen. Gooi ze echter niet bij de compost. Gebruik de compost als meststof en breng vervolgens bestaande ziektekiemen terug naar de gezonde planten.
De phlox heeft soms ook last van elanden. Een besmetting wordt aangegeven door onvolgroeide bladeren en stengels. Aangezien de paar millimeter kleine ouderlingen aan de basis van de stengel overwinteren, is behandeling dringend nodig. Snijd de aangetaste scheuten terug tot aan de wortel en gooi ze op een duurzame manier weg.
Hoe ziekten voorkomen?
Vooral in monoculturen en kleine natuurlijke tuinen zijn de planten vatbaar voor ziekten en plagen, en de phlox is geen uitzondering. Een kleurrijk mengbed en een goede verzorging hebben een preventieve werking. Verplant je phlox af en toe en laat de grond niet te veel uitdrogen. Dit zal de phlox goed doen en beschermen tegen infectie. Nieuwere rassen worden vaak gekweekt op resistentie.
Gebruik voor Phlox een fosfaatrijke en stikstofarme meststof. Als de phlox te veel stikstof krijgt, bloeit hij niet of nauwelijks. Hetzelfde geldt als phlox te diep is geplant. De favoriete meststof van de Phlox is goed verteerde mest of compost, die je in het voorjaar door de grond mengt. De juiste locatie kan ook beschermen tegen plagen.
De belangrijkste gezondheidstips:
- goede verzorging beschermt tegen ziekten en plagen
- bemesten met weinig stikstof
- voldoende water geven
- niet te diep planten
tips en trucs
Door ziekten en/of plagen aangetaste plantendelen mogen niet in de compost worden gedeponeerd, anders bestaat er besmettingsgevaar voor gezonde planten die ermee bemest worden.