Weiden zijn door de mens gemaakte biotopen die niet aan hun lot kunnen worden overgelaten. In plaats daarvan hebben ze, afhankelijk van het type weiland, meer of minder zorg nodig, zodat de biodiversiteit die erop groeit, kan blijven gedijen. Bij voldoende verzorging hoort ook het bekalken van sommige weidesoorten.
Waarom zou je weiden bekalken?
Kalkbekalking zorgt ervoor dat te zure gronden worden opgewaardeerd. Als de pH-waarde van de grond in het zure bereik valt, kunnen de weideplanten niet meer groeien en worden ze verdrongen door andere planten die gewend zijn aan een meer zure grond. Vooral droge en arme weiden hebben kalk nodig, al moet je niet alleen in het donker kalken, maar de werkelijke behoefte bepalen op basis van een grondmonster. Zogenaamde indicatorplanten zoals paardenstaart, zuring, wilde viooltjes en vooral mos geven een eerste indicatie van de behoefte aan kalk. Als er daarentegen dovenetels, brandnetels of herderstasjes in uw tuin worden aangetroffen, is dit een indicatie van een eerder alkalische grond met een hoge pH-waarde.
Let op: Niet elke weide bekalken!
Niet elke weide mag witgekalkt zijn, want menig leefgebied wordt door deze maatregel blijvend verstoord. Het verbod geldt met name voor alle natte en drassige weiden, omdat de nogal drassige ondergrond een zure pH-waarde nodig heeft, zodat de planten, die speciaal zijn aangepast aan deze omgevingsomstandigheden, kunnen gedijen. Aan de andere kant is kalken vooral zinvol op schrale en rijke weiden en op weiden die voor landbouw worden gebruikt.
Wanneer en hoe wordt kalk gebruikt?
Het bekalken gebeurt ongeveer om de twee tot drie jaar, bij voorkeur in het voor- of najaar. Als vette weiden gekalkt zijn, mogen er geen dierlijke meststoffen zoals drijfmest ed tegelijkertijd worden uitgereden. Anders komt de stikstof niet in de bodem terecht, maar ontsnapt deze simpelweg de lucht in. Afhankelijk van de gebruikte kalksoort mogen de behandelde weilanden minstens vier weken niet worden begraasd, afhankelijk van de frequentie van de regen, om vergiftiging van de dieren te voorkomen. Dit geldt echter alleen voor verbrande kalk, ook wel ongebluste kalk genoemd.
Welke soorten kalk zijn er?
Er zijn grofweg drie verschillende soorten kalk. Calciumcarbonaat is het zachtst omdat het de actieve ingrediënten slechts heel langzaam afgeeft. Met deze kalk is overcalcificatie bijna onmogelijk. Hoewel bijtende kalk of verbrande kalk veel sneller werkt, wordt het niet aanbevolen voor de huistuin vanwege de bijtende werking op mensen, dieren en planten. Naast de twee genoemde soorten is er ook mengkalk, die - afhankelijk van de soort en leverancier - in zeer verschillende verhoudingen kan worden samengesteld.
tips en trucs
Net als bij kalken, moet bij het bemesten van weiden niet elke weide worden bemest. Vooral ruige weiden moeten vanwege het gevoelige ecologische evenwicht weinig of helemaal niet worden bemest.