Niet alle weilanden zijn hetzelfde: afhankelijk van de samenstelling van de bodem en het gebruik verschillen de verschillende weilanden sterk in de planten die erop groeien. Grazende dieren kunnen immers niet op elke weide gedijen en er gelden ook andere verzorgingsrichtlijnen. Wat goed is voor een schrale weide kan schadelijk zijn voor een rijke weide.
Wat is een dikke weide?
Een vette weide is, zoals de naam al doet vermoeden, een weide met "vette" - dus voedselrijke - bodem. De bodem wordt gekenmerkt door een hoog stikstofgehalte, waardoor snelgroeiende grassen en bloemen kunnen gedijen. Om deze reden zijn er sterk concurrerende planten te vinden op een vette weide, die door hun snelle groei andere, meer gevoelige planten verdringen. Daarmee behoort de Fettwiese tot de eerder soortarme biotopen. Dit type weiland komt voor in regio's waar het landschap veel wordt gebruikt - enerzijds omdat de mest die via neerslag en grondwater wordt toegediend ook weilanden voedt die niet zijn bemest en anderzijds omdat veel boeren weiden gebruiken als weiland en daarom - aangepast aan de behoeften van de grazende dieren - gericht bemesten.
Typische planten van een vette weide
Rijke weiden zijn te herkennen aan drie typische bloemen, want madeliefjes, paardenbloemen en verschillende soorten klaver gedijen op de voedselrijke grond. In de vroege zomer zijn deze weilanden al van verre te herkennen aan hun felgele kleur als de paardebloemen in bloei staan. De witte (en overigens zeer smakelijke) madeliefjes daarentegen gedijen beter naarmate de weide vaker wordt gemaaid. Verder zijn er snelgroeiende grassen zoals hanenpoot, raaigras, raaigras evenals gladde en gouden haver te vinden. Andere typische planten zijn:
- Duizendblad (Achillea millefolium)
- Veldhondkamille (Anthemis arvensis)
- Weideklokje (Campanula patula)
- Gewone knoopkruid (Centaurea jacea)
- Weidemadeliefje (Leucanthemum ircutianum)
- Weegbree (Plantago lanceolata)
- Grote zuring (Rumex acetosa)
zoals
- Blauwgras (Alopecurus)
- Gewone zoet gras (Anthoxanthum odoratum)
- en het weidezwenkgras (Festuca pratensis).
Vetweide doet vaak dienst als veeweide
Het hoge gehalte aan voedingsstoffen van een vette weide zorgt ervoor dat de planten die erop groeien zeer eiwitrijk zijn en daarom optimaal voor het voederen van bepaalde grazende dieren - vooral runderen. Om deze reden worden vette weiden speciaal bemest om als weide voor vee te dienen. Vooral melkkoeien profiteren hiervan, want hoe vetter de weide, hoe romiger de melk. Daarnaast wordt de weide minimaal drie keer per jaar gemaaid om hooi te maken voor de winter. De vetweide is echter niet voor elk grazend dier geschikt. Het organisme van een paard wordt bijvoorbeeld volledig overweldigd door het hoge eiwitgehalte - als steppedieren hebben paarden vaak schrale weiden nodig. Schapen daarentegen kunnen wel grazen op vette weiden, mits ze voldoende ruwvoer krijgen (d.w.z. vezelig gras).
Vet weide behouden
Rijke weiden moeten minstens drie keer per jaar worden gemaaid, omdat de planten die erop groeien erg snel groeien. Als alternatief kan zo'n weiland echter ook als weiland worden gebruikt, wat op zijn beurt het gelijktijdige voordeel van natuurlijke bemesting heeft - koeien- en schapenmest zorgt ervoor dat de benodigde voedingsstoffen terug naar de bodem worden gebracht. Omdat de typische olieweideplanten veel verbruiken en voedingsstoffen aan de bodem onttrekken, moeten olieweiden regelmatig worden bemest - anders wordt de bodem uitgemergeld. Bemesting kan worden uitgevoerd met kunstmatige of natuurlijke meststoffen (bijvoorbeeld vloeibare mest).
tips en trucs
Als je bepaalde indicatorplanten voor zure grond ontdekt (zoals zuring, veldkever of talloze madeliefjes), moet je je weide ofwel in de lente of in de herfst bekalken.
IJA