Elegante structuurbouwer, giftige schoonheid, zuinige continue bloeier - de lijst met attributen is lang. In creatief tuinontwerp is het vingerhoedskruid al lang meer dan de typische plant voor de cottage-tuin. De volgende regels laten zien hoe de virtuoze bloem gedijt in jouw groene rijk.

Het vingerhoedskruid is giftig en is een beschermde diersoort

Inhoudsopgave

Toon alles
  1. Plant vingerhoedskruid op de juiste manier
  2. verzorgingstips
  3. Welke locatie is geschikt?
  4. Wanneer is de bloeitijd?
  5. Snijd de vingerhoed op de juiste manier
  6. overwinteren
  7. vingerhoedskruid verhogen
  8. Is vingerhoedskruid giftig?
  9. Is vingerhoedskruid giftig voor honden?
  10. Feiten over vingerhoedskruidzaden
  11. vingerhoedskruid zaaien
  12. De bladeren van het vingerhoedskruid
  13. Is het vingerhoedskruid meerjarig?
  14. Is vingerhoedskruid winterhard?
  15. Vingerhoedskruid onder natuurbescherming
  16. De vingerhoedskruidsoort
  17. Een overzicht van de mooiste soorten

    18. Plant vingerhoedskruid op de juiste manier

    Om het vingerhoedskruid in de tuin te vestigen, heeft u de keuze tussen zaaien in de zomer en het planten van een kant-en-klare bloem. Als u besluit om jonge planten bij het tuincentrum te kopen, hoeft u niet meer tot volgend jaar te wachten op de eerste bloei. Zo groeit de bloem snel:

    • Het plantseizoen begint in mei, direct na de IJsheiligen
    • Graaf op een geschikte plaats een plantgat met tweemaal het volume van de kluit
    • Meng de uitgraving met compost of veengrond en vul opnieuw
    • Plant de jonge bloem in het midden net zo diep als voorheen en geef hem water

    De natuurlijke schoonheid van vingerhoedskruid komt tot zijn recht in kleine groepjes van 3-4 exemplaren. Een plantafstand van 40 centimeter wordt passend geacht.
    Lees verder

    verzorgingstips

    Zolang een vingerhoed niet hoeft te dorsten of te verhongeren, laat hij zich van zijn mooiste kant zien. Geef de plant daarom regelmatig en grondig water met opgevangen regenwater of ontkalkt leidingwater. Vermijd het richten op deze bloem met ijskoud water uit de tuinslang.

    Een volledige mineraal-organische mest in maart/april dekt de behoefte aan nutriënten. In de bijna natuurlijke tuin wordt vanaf mei elke 14 dagen rijpe compost gebruikt als organische meststof, idealiter aangevuld met hoornkrullen.(32.93€)

    Welke locatie is geschikt?

    Vingerhoedskruid geeft de voorkeur aan een zonnige tot gedeeltelijk beschaduwde standplaats. De stijf opgaande bloem voelt zich bijzonder comfortabel in de beschutting van hoge bomen, waar hij fungeert als een prachtige achtergrondplant. Het vingerhoedskruid mijdt kalkrijke grond. In plaats daarvan gedijt de plant vitaal en gezond in voedselrijke, doorlatende en frisse, vochtige tuingrond met een normaal kleigehalte.
    Lees verder

    Wanneer is de bloeitijd?

    De bloeiperiode van vingerhoedskruid begint in juni/juli en duurt tot augustus. Bij zomerweer is er kans op herbloei als je de bloem na de eerste bloei terugsnoeit.
    Lees verder

    Snijd de vingerhoed op de juiste manier

    Er zijn verschillende argumenten die pleiten voor het inkorten van de vingerhoed. Eerst en vooral stimuleer je een tweede bloei als de bloem na de eerste bloei wordt afgesneden. Bovendien voorkom je zelfzaaien, wat niet altijd wenselijk is. En niet te vergeten de vaas die zo gesneden is dat de weelderige bloemstelen het huis sieren.
    Lees verder

    overwinteren

    Alle bij ons inheemse soorten vingerhoedskruid zijn volledig winterhard. Zelfs vriestemperaturen van -20 graden Celsius zijn geen probleem voor deze plant, zolang deze in het bed wordt gekweekt. In de emmer daarentegen bestaat het risico dat de kluit door de onbeschermde standplaats bevriest. Daarom worden deze voorzorgsmaatregelen aanbevolen:

    • In de herfst de plant tot op de grond afknippen
    • Bedek het substraat met schorsmulch, stro, zaagsel of bladeren
    • Bedek de plantenbak met meerdere lagen jute, fleece of noppenfolie

    Zet de emmer ook op een isolerende ondergrond, zoals hout of piepschuim, zodat de vorst de kluit niet van onderaf beschadigt.
    Lees verder

    vingerhoedskruid verhogen

    Vingerhoedskruid is gemakkelijk te vermeerderen door te zaaien. Als je de bloem na de bloei niet terugsnoeit, zullen er tal van vruchtcapsules ontstaan. Binnenin zitten de kleine zaadjes. Als je wilt dat de plant blijft staan waar hij staat, laat de natuur dan zijn gang gaan. De bloem verspreidt de zaden vanzelf.

    Wilt u gericht vermeerderen op de nieuwe locatie, dan heeft de vakhandel enkelvariëteitszaden voor u klaar staan. U kunt vanaf maart/april achter glas zaaien of vanaf juli/augustus direct in bed. De zaden zijn lichtkiemers die niet door gelaagdheid hoeven te gaan.
    Lees verder

    Is vingerhoedskruid giftig?

    Het is geen toeval dat Foxglove in 2007 de titel "giftige Plant van het Jaar" ontving. Door het hoge gehalte aan digitalisglycosiden is de bloem een van de ultieme giftige planten in bos en tuin. Het toxine is voornamelijk aanwezig in de bladeren. Een levensbedreigend gevaar gaat uit van de weelderig bloeiende plant, vooral voor kinderen. Ze spelen met vingerhoedjes, steken hun vingers in hun mond en raken vergiftigd met deze symptomen:

    • Misselijkheid en braken gedurende vele dagen
    • In de verdere cursus visuele stoornissen
    • De hartslag daalt gestaag tot 50, in het ergste geval tot 20 slagen per minuut
    • Een dosis van 2,5 gram en meer wordt als dodelijk beschouwd voor kinderen

    Ondanks de uitbundige bloemenpracht mag hij niet in de tuin worden gekweekt als er kinderen en huisdieren in de buurt zijn.
    Lees verder

    Is vingerhoedskruid giftig voor honden?

    De extreme toxiciteit van Foxglove is niet alleen van toepassing op mensen. Als een hond meer dan 5 gram van deze plant knabbelt, is er geen redding. Kleinere hoeveelheden vingerhoedskruid veroorzaken klassieke vergiftigingsverschijnselen, zoals duizelingwekkend, braken en bloederige diarree. Hondenliefhebbers bannen deze giftige plant daarom uit de tuin omwille van hun viervoeters.
    Lees verder

    Feiten over vingerhoedskruidzaden

    De zaden zijn van elementair belang voor het voortbestaan van de tweejarige plant. In augustus rijpen ze in de bruine capsulevruchten. Een typisch vingerhoedskruidzaad is 0,5 cm lang, langwerpig van vorm, bruinachtig van kleur en geribbeld of afgeplat. Om het in een kiemstemming te brengen, mag het niet bedekt zijn met substraat. Alle zaden van deze bloem behoren tot de lichtkiemers.
    Lees verder

    vingerhoedskruid zaaien

    De ideale tijd voor het zaaien van vingerhoedskruid is in juli/augustus, wanneer de plant ook uit zichzelf zal zaaien. Als alternatief komt de lente in aanmerking, dan achter glas of in de koude omlijsting. Direct zaaien heeft zich in de praktijk niet bewezen. De zeer fijne zaden ontkiemen veel beter onder gecontroleerde omstandigheden. Meng het zaad met een beetje vogelzand en druk het gewoon op steriele zaadcompost. De lichte kiemen worden bevochtigd met kalkvrij water uit de verstuiver.

    Op een gedeeltelijk beschaduwde, warme standplaats breken de zaadlobben binnen enkele dagen door de zaadhuid. De zaailingen worden uitgeprikt wanneer de eerste echte bladeren verschijnen. Zodra een krachtige plant zich heeft ontwikkeld, wordt deze verplaatst naar de uiteindelijke locatie om volgend jaar te bloeien.
    Lees verder

    De bladeren van het vingerhoedskruid

    Het is in de bladeren van het vingerhoedskruid dat de hoogste concentratie gif.webp wordt gevonden. Het gevaarspotentieel is het grootst wanneer de tweejarige plant pas in het jaar van zaaien een bladrozet krijgt. Dan worden de bladeren soms aangezien voor onkruid, waardoor het gif.webp per ongeluk via de handen in de mond komt. U kunt de zeer giftige bladeren van vingerhoedskruid herkennen aan deze kenmerken:

    • Basale bladeren zijn gesteeld en tot 20 centimeter lang
    • Spiraal of alternatieve opstelling
    • Bladranden glad, gekarteld of gekarteld
    • Lancetvormig of ovaalvormig
    • Behaard grijswit aan de onderkant of aan beide kanten

    Lees verder

    Is het vingerhoedskruid meerjarig?

    Het feit dat vingerhoedskruid gedijt als een biënnale houdt nooit op bij thuiskwekers de wenkbrauwen op te trekken. De reden voor de verwarring is dat de plant pas in het eerste jaar een bladrozet vormt en pas in het tweede jaar bloeit. Afhankelijk van de soort sterft de bloem voor de winter af of verschijnt het volgende jaar opnieuw in een weelderige gloed van kleur, om uiteindelijk te sterven.
    Lees verder

    Is vingerhoedskruid winterhard?

    Alle bij ons inheemse soorten vingerhoedskruid zijn volledig winterhard. In bed overleven ze het koude seizoen zonder speciale voorzorgsmaatregelen. Als de vervaagde delen van de plant het uiterlijk in de herfst beïnvloeden, knipt u de plant gewoon terug tot op de grond. Met een beetje geluk verschijnt de bloem volgend jaar weer, ongeacht de classificatie als tweejaarlijks.

    In de emmer daarentegen is het vingerhoedskruid gevoeliger voor de strenge winter. Hier dreigt de kluit door te vriezen. Snoei daarom de bloem in de herfst terug en bedek het substraat met bladeren, stro, zaagsel of naaldhout. De plantenbak krijgt een winterjas van jute of noppenfolie.
    Lees verder

    Vingerhoedskruid onder natuurbescherming

    Het vingerhoedskruid is een van de planten die onder bescherming staan. Dit betekent dat je de bloem niet in het wild mag plukken of opgraven. Dat is maar goed ook, gezien het hoge gif.webpgehalte.
    Lees verder

    De vingerhoedskruidsoort

    Van de 25 soorten vingerhoedskruid zijn deze 3 inheems bij ons:

    • Rood vingerhoedskruid (Digitalis purpurea), uitgerust met een bijzonder aanpassingsvermogen aan zonnige, halfschaduwrijke en schaduwrijke locaties
    • Geel vingerhoedskruid (Digitalis lutea), delicaat in groei en toleranter voor kalk dan zijn soortgenoten
    • Grootbloemig vingerhoedskruid (Digitalis grandiflora), de plant met de grootste bloemen, met een lengte van 5 centimeter

    Daarnaast heeft het roestkleurige vingerhoedskruid (Digitalis ferruginea) zich gevestigd op milde winterse locaties in Duitsland.
    Lees verder

    Een overzicht van de mooiste soorten

    Het plantengeslacht vingerhoedskruid omvat in totaal 25 soorten, waarvan er slechts 4 in de lokale regio's gedijen. De volgende soorten zijn dus afkomstig van ofwel het grootbloemige vingerhoedskruid (Digitalis grandiflora), het gele vingerhoedskruid (Digitalis lutea), het rode vingerhoedskruid (Digitalis purpurea) of het roestkleurige vingerhoedskruid (Digitalis ferruginea).

    • Abrikoos: een aanpasbare variëteit met indrukwekkende geelroze bloemen
    • Candy Mountain: een majestueuze bloem met rode bloemen en een hoogte van 150-180 cm
    • Alba: de witbloeiende plant strekt zich 150 cm uit naar de hemel
    • Pam's keuze: de prachtige Digitalis purpurea presenteert witte bloemen met paarse vlekken in de keel
    • Grootbloemig geel vingerhoedskruid: de geelbloeiende plant maakt indruk met klokvormige bloemen die tot 5 centimeter lang worden
    • Gloxiniaeflora: deze bloem betovert met rood gestippelde, extra grote bloemen in zachtroze en knalroze
    • Snow Thimble: de witbloeiende plant straalt de unieke elegantie van een vingerhoedskruid uit
    • Primerose Carousel: de gele bloem wordt aanbevolen voor de potcultuur dankzij de hoogte van slechts 75 cm

Categorie:

Moestuin