- De oude hoge culturen
- De legendarische Perzische tuinen
- De tuin onder Karel de Grote
- Wandel door de renaissance- en baroktuinen
- De moderne tijd
Onze eigen tuin: dit verlangen is bij ons mensen sinds we ons vestigden. We wijden dit artikel aan het spannende verhaal van hoe onze tuinen, die dienen als een plek om te ontspannen en in te richten, zijn voortgekomen uit een puur functionele tuinbouw.

De oude hoge culturen
Strikt geometrisch gerangschikt en afgebakend met heggen of stenen, trotseerden de oude Egyptenaren het waardevolle land van de natuur. In deze tuinen werden voornamelijk fruitbomen en wijnstokken geplant. In Griekenland waren de percelen die ook omheind waren kleiner. Aan de andere kant is het repertoire van gecultiveerde planten diverser: er worden naast appels, vijgen, wijn en olijven ook groenten verbouwd. In de buurt van een heilige bron waren vaak bosjes met bomen, die als eerste lusthoven voor recreatie dienden.
De tuinen van het oude Rome combineerden de elementen van versiering en voeding. Er werden onder meer geneeskrachtige kruiden voor persoonlijk gebruik in gekweekt. Romeinse tuinen met hun weelderige groen profiteerden van de betrouwbare watervoorziening, die in die tijd ongeëvenaard was.
De legendarische Perzische tuinen
De Perzische koning en generaal Cyrus II de Grote liet in elk van zijn talrijke paleizen een tuinparadijs bouwen als privé-rustplaats, maar ook als symbool van zijn macht. Daarin is het spel van licht en schaduw in verbinding met water, kleurrijke bloemenzeeën, zorgvuldig ontworpen hagen en palmbomen geperfectioneerd.
De tuin onder Karel de Grote
Toen Karel de Grote de "Capitulare de villis" liet opzetten, gebruikte hij het om het agrarisch gebruik van de tuinen weer op de voorgrond te plaatsen. Als gevolg hiervan worden in de middeleeuwse kloostertuinen tot nu toe onbekende soorten groenten en fruit verbouwd. De intensieve bezigheid met de geneeskrachtige planten en aromatische kruiden die hier ook worden verbouwd, brengt *Genezers zoals de non Hildegard von Bingen* waarvan de bevindingen nog steeds geldig zijn.
Wandel door de renaissance- en baroktuinen
In de 15e eeuw werd de tuin de ingang van het huis, erdoorheen
- trap,
- weg assen
- bloeiende kortingen
nodigt uit tot wandelen. Deze doordachte investeringsvorm nam in de barokperiode nog verder toe. Een beroemd voorbeeld zijn de tuinen van Versailles, die in hun grootte en schoonheid een symbool zijn van de macht en rijkdom van de absolutistische heerser.
De aanhangers van de Verlichting willen de tuin bevrijden van de strikte regulering van de mens. Kenmerkend voor de voorzieningen in Engelse stijl zijn verhogingen, vrijgroeiende bomen en ruime grasvelden, die worden doorkruist door waterlopen.
De moderne tijd
In de 19e eeuw werden de tuinen een totaalconcept dat ecologische, land- en bosbouwaspecten omvatte. In Leipzig worden de eerste volkstuinen aangelegd, waardoor de burgers kunnen ontsnappen uit de krappe appartementen. Tegelijkertijd dienen de kleine percelen zelfvoorzienend met verse groenten en fruit.
tips
Duitsland is het land van volkstuinders. Bijna 950.000 hobbytuinders wijden zich aan het telen van groenten en fruit in hun gehuurde kluit. Het is een open ruimte met een hoge biologische waarde en biedt onderdak aan tal van diersoorten. Stedelijke vervuiling en verontreinigende stoffen worden gefilterd door het gebladerte en groen dat hier gedijt.