Iedereen die liefdevol bollen, fruitbomen, wortelen en andere groenten in de tuin verzorgt, kent het probleem: woelmuizen eten de planten ondergronds op en vernietigen zo de gehoopte oogst. Er zijn echter verschillende manieren om de dieren te ontmoedigen.

Hoewel woelmuizen schattig zijn, zijn ze ongewenst in de tuin

Inhoudsopgave

Toon alles
  1. de essentie in het kort
  2. veldmuizen detecteren
  3. Voorkom woelmuizen
  4. Vecht tegen woelmuizen
  5. Veel Gestelde Vragen

    6. de essentie in het kort

    • Voles leven ondergronds en creëren vertakte tunnelsystemen.
    • De dieren eten vooral graag vlezige plantenwortels, knollen en knolgewassen en bloembollen.
    • Ze zijn moeilijk te bestrijden, dus de beste manier om ze te vangen is met vallen, levend of dood.
    • De huismiddeltjes die vaak worden aanbevolen voor uitzetting werken meestal niet.

    veldmuizen detecteren

    Allereerst: “De” woelmuis bestaat niet! In plaats daarvan vertegenwoordigt de aanduiding een hele groep knaagdieren die biologisch als een afzonderlijke zoölogische onderfamilie worden beschouwd en daarom nauw aan elkaar verwant zijn. Ongeveer 150 verschillende soorten behoren tot de Arvicolinae, zoals de woelmuizen wetenschappelijk worden genoemd. Vooral bekend - en irritant actief in de tuin - zijn veldmuizen en watermuizen.

    De dieren dragen hun naam niet zonder reden, omdat ze ondergrondse tunnelsystemen creëren en praktisch door de grond "graven". Dat een woelmuis in je tuin tot kattenkwaad uithaalt, kun je vaak zien aan de platte, langgerekte terpen aarde met gras en wortels, die typisch zijn voor de kleine knaagdieren. Voles worden bijna overal in Europa, Noord-Amerika en Azië gevonden, en geven de voorkeur aan lichte tot medium grond - dit is gewoon het gemakkelijkst om in te graven. Vooral uw tuin loopt gevaar als u in een regio met lössgrond woont. Deze zijn vooral populair bij ongedierte.

    Hoe zien woelmuizen eruit? uiterlijk en levensstijl

    De grote woelmuis komt het meest voor in ons land

    Een soort die vaak in de tuin voorkomt is de grote woelmuis (Arvicola terrestris), die ook wel de oostelijke watermuis of aardrat of woelmuis wordt genoemd. De dieren behoren tot het zoölogische geslacht van watermuizen (lat. Arvicola), dat op zijn beurt is toegewezen aan de onderfamilie van woelmuizen (lat. Arvicolinae). Zoals alle woelmuizen leeft ook deze soort solitair, maar plant zich zeer ijverig voort tussen maart en oktober. Vanwege hun sterke voedingsactiviteit zijn ze een van de meest onaangename plagen in huis- en hobbytuinen.

    Zo zien woelmuizen eruit:

    • tussen 12 en 22 centimeter lang
    • Gewicht tussen 60 en 120 gram
    • heel verschillende vachtkleuren
    • De vacht kan variëren van licht zanderig tot donkerbruin
    • Buik vaak lichter van kleur dan de rest van het lichaam
    • kleine, stompe kop
    • Oren liggen in de vacht, bijna onzichtbaar
    • Staart ongeveer half zo lang als lichaam
    • De staart is licht geringd en heeft kort haar

    Watermuizen geven de voorkeur aan vochtige weiden en grond, en daarom nestelen ze zich graag in de buurt van een waterlichaam. Ze graven ondergronds vertakte, sterk ovale kanalen met een diameter tussen de zes en acht centimeter en creëren verschillende nesten en pantry's.

    schade foto

    Voles laten voedingsschade aan knollen achter

    "Wat doe je met woelmuizen? - We schelden.” (Karl Förster)

    Een woelmuisplaag wordt vaak getoond door ogenschijnlijk redelijk verwelkende groenteplanten, fruitbomen of sierplanten zoals rozen. Vaak hebben de planten geen houvast meer in de grond door de weggevreten wortels en vallen ze gewoon om of kunnen ze er makkelijk uitgetrokken worden. Typisch is ook een plotseling scheve stand van geknabbelde planten. Afhankelijk van de mate van schade is het meestal niet mogelijk om de planten te redden.

    Platte, meestal langwerpige terpen aarde duiden ook op de activiteiten van een woelmuis. Deze worden vaak verward met molshopen, daarom treden sommige tuinders pas in een laat stadium op tegen de veldmuizenplaag. Iets verderop in de tekst laten we je zien met welke kenmerken je woelmuis en molshop van elkaar kunt onderscheiden.

    Wat eten woelmuizen?

    Voles hebben een puur vegetarisch dieet van wortels en ondergrondse knollen zoals aardappelen, wortelgroenten en bloembollen. Ze eten ook graag kruiden, waterplanten en graan. Vooral boomgaarden en moestuinen en tuinen met veel bomen en struiken lopen gevaar. Hetzelfde geldt voor bos en boomkwekerijen, waar de knaagdieren ook grote schade kunnen aanrichten.

    uitweiding

    Deze planten zijn bijzonder bedreigd

    De kleine knaagdieren vinden wortelgroenten zoals wortelen, pastinaken, rode biet, schorseneren, selderij en aardpeer bijzonder smakelijk. Maar ook bloembollen - vooral lelies, tulpen en sneeuwklokjes - en diverse vaste planten met dikke vlezige wortels lopen gevaar. Dit geldt voor populaire tuinplanten als bijvoorbeeld pioenrozen, steppekaarsen, jonge boompjes, daglelies of Heuchera.

    Als het om sierbomen gaat, knabbelen hongerige fijnproevers aan de delicate wortelschors van rozen, clematis en blauwe regen, maar ook aan vele andere kleinere sierbomen. Bij fruitbomen worden vooral appelrassen zoals de smakelijke 'Renette' of 'Cox Orange' en hun zwakgroeiende onderstammen (vooral M9) bedreigd door woelmuisbeten.

    Hoe diep graven woelmuizen?

    Voles graven hun tunnels meestal heel dicht bij het aardoppervlak, maar ze kunnen ook zonder problemen tot een diepte van een meter gaan. De tunnels vind je in principe overal waar de dieren makkelijk aan hun favoriete voer kunnen komen. Mollen daarentegen graven zich meestal in op een diepte tussen 20 en 30 centimeter onder het aardoppervlak.

    Woelmuis of mol?

    Veldmuizen zijn vlakker dan molshopen

    Zowel woelmuizen als mollen werpen meestal hopen aarde op, maar ze verschillen in vorm van elkaar. De kenmerkende onderscheidende kenmerken in onze tabel laten u zien welk dier er in uw tuin leeft.

    woelmuis wrat
    heuvelvorm langwerpig, vaak langwerpig, onregelmatig verdeeld vrij rond, vaak gelijkmatig verdeeld
    heuvel hoogte vlak hoger dan woelmuispalen
    heuvel hulpstoffen vaak wortels en plantenresten in de grond geen toevoegingen
    heuvel ingang kant van de heuvel in het midden van de heuvel
    Ondergrondse tunnels zeer ovaal, meestal zes tot acht centimeter breed kleiner dan woelmuisholen, grotendeels ovaal tot rond van vorm

    Als je het niet zeker weet, kun je de zogenaamde rooting-test gebruiken om te bepalen welke rooter het is:

    1. Ontdek vanaf de vuilhoop de doorgang op verschillende plaatsen.
    2. De lengte van het blootgestelde gebied moet ongeveer 30 centimeter zijn.

    Voles sluiten het open hol binnen een paar uur, in tegenstelling tot mollen, die dan gewoon onder het open gebied blijven graven. Je krijgt nog meer zekerheid als je een stukje wortel of een andere lekkernij in het gangpad legt: woelmuizen knabbelen daar meestal aan, maar mollen raken de groenten niet.

    Waarom is dit onderscheid zo belangrijk?

    Voordat je de strijd aangaat met de tuinbewoner die hopen aarde opwerpt, moet je eerst controleren of het echt een woelmuis is of niet. Dit onderscheid is belangrijk omdat mollen - in tegenstelling tot woelmuizen - onderworpen zijn aan de federale soortenbeschermingsverordening en daarom niet mogen worden gevangen of zelfs gedood. Doet u dit niet, dan kan dit leiden tot zware straffen!

    Afgezien van zijn beschermende status, moet je de mol niet om een andere reden uit je tuin verdrijven: hij laat je planten met rust en voedt zich liever met larven (die op hun beurt behoorlijk gevaarlijk kunnen zijn voor je planten) en andere ondergrondse wezens. De mol werkt dus als een heilzaam wezen en bovendien kun je de opgeworpen terpgrond gebruiken voor de productie van humusrijke potgrond.

    Voorkom met succes een besmetting met woelmuis

    youtube

    Je hoeft natuurlijk niet te wachten tot de woelmuis in je tuin verschijnt en de moestuin plundert of aan de vers geplante appelboom knaagt. In plaats daarvan kun je ook op veilig spelen en bedreigde planten vanaf het begin beschermen. Deze methoden zijn hiervoor geschikt:

    • draadmanden: Plant bij het planten planten met blote wortel in de grond met een draadmand om knaagdieren uit de buurt van de wortels te houden. Gebruik plantenmanden met een maaswijdte tussen de 13 en maximaal 16 millimeter en de mand mag niet te strak om de wortels zitten. Zo'n mand kun je zelf maken (bijvoorbeeld van tuingoederen) of kant-en-klaar kopen. Er zijn speciale woelmuismanden voor sierheesters, fruitbomen of bloembollen in de handel. Bij het planten moet de mand ongeveer tien centimeter boven de grond uitsteken, zodat de woelmuis deze niet boven de grond kan overwinnen.
    • schermen: Als niet alleen individuele planten, maar een hele tuin - zoals een moestuin - moet worden beschermd, is een omheining zinvol. Dit werkt in principe hetzelfde als de plantenmand (€11,99) alleen op een grotere oppervlakte gebruikt wordt. Graaf hiervoor een stevig gaas met een maaswijdte tussen de 13 en 16 millimeter op minimaal een halve meter diep en rondom het te beschermen gebied in de grond. Ook hier moet de draad minimaal tien centimeter boven de grond uitsteken en ook de bovenrand moet naar buiten gebogen zijn.

    Verzinkt of niet verzinkt?

    Menig hobbytuinier maakt bittere ruzie over de vraag of het draad dat gebruikt wordt voor woelmuismanden gegalvaniseerd moet worden of niet. In principe is een verzinkte draad natuurlijk beschermd tegen corrosie en gaat daardoor langer mee. Aan de andere kant remt zink de groei van plantenwortels en heeft zo een directe invloed op de plantgezondheid. Ergo, er is niet één mening op dit punt, maar je moet voor jezelf beslissen wat voor jou belangrijker is.

    Deze planten houden woelmuizen weg

    Knoflook schrikt woelmuizen af

    Ook kun je preventief bepaalde geurplanten planten rond kwetsbare plekken. Menig plant is bij de kleine knaagdieren erg onpopulair en houdt ze daarom vrij betrouwbaar weg - maar wees voorzichtig: vertrouw er niet alleen op, want menige woelmuis wist niets van hun afkeer en heeft de tuin geplunderd ondanks het feit dat ze keizerlijke planten hebben geplant. kronen en dergelijke. Je kunt deze planten proberen:

    • keizerskroon
    • knoflook
    • uien
    • zoete klaver
    • narcissen
    • ouderling
    • basilicum

    Als alternatief kunt u ook walnootbladeren, kamfer- of sparren- of vliertakken in de grond en het wortelgebied van door woelmuizen bedreigde planten verwerken. Dit moet ook de kleine knaagdieren weghouden en is zeker het proberen waard.

    uitweiding

    Hebben woelmuizen natuurlijke vijanden?

    Natuurlijk heeft de woelmuis talloze natuurlijke vijanden die het vraatzuchtige knaagdier gretig achtervolgen. Als je een probleem hebt met woelmuizen in de tuin, neem dan een kat: dit zal de kleine dieren voor je vangen en zo de populatie verminderen. Maar wees voorzichtig: niet alle katten zijn jagers. Menig exquise exemplaar van het ras is al extreem lui gebleken, zodat het waarschijnlijk beter is om hiervoor terug te vallen op de beproefde boerderijkatten. Ze zijn vaak van jongs af aan gewend aan de jacht.

    Verder jagen vossen, marters, bunzingen en roofvogels zoals buizerds en uilen (vooral kerkuilen) op de kleine knaagdieren. Nu komen veel van deze wilde dieren niet zo vaak voor in zeer stedelijke gebieden, maar je kunt toch zorgen voor een huisdiervriendelijke tuin. Leg hiervoor bijvoorbeeld geschikte stapels stenen op elkaar als schuilplaats voor wezels of laat in een schuur of stal toegangsgaten voor uilen.

    Bestrijd woelmuizen effectief

    Voles zijn moeilijk te verwijderen

    Als je eenmaal woelmuizen in je tuin hebt, is het moeilijk om ze kwijt te raken. De kleine dieren zijn niet gemakkelijk te vangen of weg te rijden, daarom moet je veel kunstjes proberen. We hebben de meest voorkomende tips en aanbevelingen voor het bestrijden van woelmuizen nader bekeken. Deze sectie vertelt u welke methoden echt werken en welke u veilig kunt vermijden.

    De optimale vechttijd

    Natuurlijk kun je het hele jaar door tegen de woelmuisplaag vechten. De kans op succes is echter groter als je er tussen de maanden oktober en april voor zorgt. Omdat woelmuizen geen winterslaap houden, zijn ze ook actief in het koude seizoen. Dit geeft je weer een voordeel bij het jagen op muizen, omdat de dieren vanwege het gebrek aan voedsel in de winter vatbaarder zijn voor uitgestald aas - ze zouden ze gewoon laten rondslingeren tijdens de zomermaanden, wanneer er een overvloed aan voedsel is.

    tips

    Zorg er ook voor dat u controlemaatregelen niet alleen toepast op individuele bedden en percelen, maar ook op grotere gebieden.Omdat woelmuizen zich zeer snel voortplanten en even snel geslachtsrijp worden, koloniseren de jonge dieren in een mum van tijd naburige eigendommen. Daarom moeten ook de buren in een woonwijk of volkstuin op de hoogte zijn van een mogelijke plaag en tegenmaatregelen nemen.

    Huismiddeltjes voor woelmuizen

    Voles worden beschouwd als extreem gevoelig voor geuren, daarom worden sterk ruikende middelen vaak aanbevolen. Deze moeten met regelmatige, korte tussenpozen rechtstreeks in de gangen worden gegoten of gelegd en zo de kleine dieren verdrijven. Met name

    • (gefermenteerde) karnemelk
    • alcohol met een hoog gehalte (bijv. gedenatureerde alcohol)
    • knoflook
    • Thuja- of walnotenboomtakken

    zou moeten helpen tegen de knaagdieren. Helaas werken deze huismiddeltjes maar heel kort of helemaal niet en verdrijven ze de woelmuizen niet permanent. Zelfs het leggen van mensen-, katten- of hondenhaar voorkomt niet dat de vervelende dieren zich in uw tuin nestelen.

    Helpt geluid tegen woelmuizen?

    Veel reisgidsen en internetforums raden aan om harde geluiden te gebruiken om woelmuizen weg te jagen. De dieren hebben een fijn en gevoelig gehoor en zouden daarom vluchten voor speciaal geplaatste ultrasone apparaten, voor in de grond vastzittende glazen flessen of voor ratelmolens. Helaas is het niet zo eenvoudig en dergelijke methoden zijn allemaal ineffectief gebleken. In feite kun je alleen met meer meedogenloze methoden van de kleine dieren afkomen.

    Vallen tegen woelmuizen

    In de regel is het vangen en/of doden van de kleine dieren niet mogelijk, hoewel ook deze methoden om verschillende redenen problematisch zijn. Als je de woelmuizen levend vangt, moet je ze daarna op de een of andere manier kwijtraken - en dat kan soms moeilijk zijn. In dit geval is het het beste om de gevangen dieren uit de woonwijk te verdrijven en ze vrij te laten in de natuur.

    Weiden en schaarse bossen zijn hier bijzonder geschikt voor, want hier is genoeg te eten. Breng zoveel mogelijk kilometers mee tussen het bewoonde gebied en de uitzetbestemming zodat de muizen en hun kroost niet naar jou terug migreren. Pas ook op dat u de kleine knaagdieren niet loslaat in de buurt van gecultiveerde velden: de boer is net zo ongelukkig met woelmuizen als u en draagt bovendien een economisch risico.

    Effectieve aas

    Als je woelmuizen wilt vangen, heb je goed aas nodig. Hoewel je over het algemeen woelmuisvallen kunt opzetten zonder iets lekkers, is het slagingspercentage hoger met aas. Hiervoor zijn vooral groentestukjes zoals wortelen, bleekselderij of aardpeer (een van de absolute favoriete voedselplanten van de kleine knaagdieren!) geschikt, die vers en geschild het beste worden gebruikt. Aas de val, bereid volgens de instructies van de fabrikant en plaats direct in de blootgestelde doorgang. Zodat de woelmuis zich veilig voelt, sluit u daarna de openingen weer af, bijvoorbeeld met een houten plank of een zwarte kunststof emmer. Het is belangrijk dat er geen licht in het gangpad valt.

    U kunt speciaal woelmuisaas ook in speciaalzaken kopen en gebruiken - met of zonder val. Dit lokaas wordt echter vergiftigd en doodt de dieren, wat legaal is, maar niet iedereen vindt het leuk. Als je daar geen probleem mee hebt, kun je ook zelf vergiftigd aas bereiden, bijvoorbeeld een stengel bleekselderij of wortel met rattengif.webp. Zorg er echter voor dat u alle veiligheidsmaatregelen in acht neemt, aangezien deze middelen ook uiterst gevaarlijk zijn voor andere dieren - zoals huisdieren - en voor nieuwsgierige kinderen. Welk aas je ook wilt gebruiken: voervoer kun je het beste in de late herfst of het vroege voorjaar gebruiken, anders wordt het niet geaccepteerd.

    Stel woelmuisvallen correct in

    Levende vallen voor ratten vangen ook woelmuizen, maar alleen als ze eerst grondig "ontmenselijkt" zijn

    De beste manier om een woelmuisplaag in de tuin te bestrijden, is door speciale, in de handel verkrijgbare vallen te gebruiken. Je kunt kiezen tussen levende vallen en vallende vallen, hoewel je met levende vallen het probleem hebt om de gevangen dieren te 'verwijderen'. Of je nu levend of dood wordt gevangen: geef de voorkeur aan zogenaamde boxtraps, aangezien hierin alleen woelmuizen echt verdwalen en je niet het risico loopt per ongeluk een mol te vangen. En zo zet je de val:

    1. Bereid de val eerst zorgvuldig voor, zodat deze niet naar mensen ruikt.
    2. De zeer geurgevoelige woelmuizen zouden ze dan niet meer accepteren.
    3. Was nieuw aangeschafte vallen eerst met een ongeparfumeerde zeep (bijv. wrongelzeep) om eventuele productieresten te verwijderen.
    4. Deze konden de woelmuis ook waarschuwen met hun ongewone geur.
    5. Raak de val ook alleen aan met tuinhandschoenen en nooit met blote handen.
    6. Wrijf ze daarna goed in met aarde.
    7. Laat ze 24 uur buiten staan.
    8. Nu kunt u ze gebruiken volgens de instructies van de fabrikant.

    Gebruik meerdere woelmuisvallen, niet slechts één. Plan voor een tuin van ongeveer 500 vierkante meter ongeveer 20 vallen, die u strategisch en op regelmatige afstanden in de gangpaden plaatst. Zet ze vooral in de hoeken van de tuin. Houd er rekening mee dat boxvallen altijd maar één ingang hebben, dus je moet er altijd twee gebruiken, waarbij de ingangen in verschillende richtingen wijzen.

    Controleer de vallen meerdere keren per dag. De maatregel was waarschijnlijk pas geslaagd als er een aantal dagen geen woelmuizen meer in zaten.

    uitweiding

    Zijn woelmuizen beschermd?

    In tegenstelling tot de mol zijn woelmuizen niet onderworpen aan de Federale Soortenbeschermingsverordening (BartSchV) en zijn daarom niet beschermd. Dit betekent dat er geen boetes staan op het vechten, vangen en doden van de dieren. Bovendien behoren woelmuizen niet tot de bedreigde diersoorten, integendeel. In sommige streken zijn de dieren een echte plaag.

    Chemische tegengif.webpfen en gif.webpgas

    Er is ook de mogelijkheid om de knaagdieren te verjagen met speciale gif.webpgassen of niet-giftige gassen. Met zogenaamde insectenwerende middelen verjaag je de woelmuizen, omdat ze niet houden van de geur van het gasmengsel dat vrijkomt bij contact met de vochtige grond. Begassing met fosfine of koolmonoxide is daarentegen giftig en doodt de dieren. Afhankelijk van het gebruikte middel zijn deze methoden echter vrij complex en worden daarom vooral in de landbouw gebruikt.

    Veel Gestelde Vragen

    Hoe snel planten woelmuizen zich voort?

    De vervelende knaagdieren broeden enorm: tussen april en september (afhankelijk van het weer, van maart tot oktober) bevallen de vrouwtjes drie tot vijf keer. Na een draagtijd van slechts 22 dagen worden per worp meestal vier tot zes jongen, soms zelfs tien, geboren. De jonge woelmuizen zijn binnen 60 dagen zelf geslachtsrijp. Samengevat, een enkele vrouwelijke woelmuis baart ongeveer 25 jongen per jaar, die, afhankelijk van de geboortedatum, in hetzelfde jaar kunnen verwekken of nog meer jongen kunnen baren.

    Waar kan ik woelmuisnesten vinden?

    De woelmuis - de dieren zijn eenlingen - creëert een ondergronds tunnelsysteem, dat meestal ook een of twee nesten omvat. Deze zijn veel lager dan de kanalen waardoor de dieren hun voedsel krijgen. Hetzelfde geldt voor de pantry's, evenals een speciale ontsnappingsbuis waardoor het dier bij gevaar kan ontsnappen.

    Hoeveel woelmuizen leven in een hol?

    Voles zijn meestal solitair en leven niet in paren of groepen. Alleen in de paartijd tussen april en september leven de vrouwelijke dieren met hun jongen, die echter snel groot worden en dan het inheemse nest verlaten. De jonge dieren zoeken dan hun eigen territorium, waardoor een woelmuisplaag zich zeer snel kan verspreiden. De kans dat niet alleen de tuin van de buren, maar ook die van u wordt aangetast, is extreem hoog.

    Wat doen woelmuizen in de winter?

    Voles houden geen winterslaap, maar leven het hele jaar door een ritme van twee tot drie uur activiteit gevolgd door een rustfase van drie tot vier uur. Dit betekent dat de dieren strikt genomen dag noch nacht actief zijn. Vooral tijdens winterse sneeuwval en een dicht sneeuwdek kan een onopgemerkte woelmuisplaag optreden als het ongedierte overwinterende planten of hun wortels in de bescherming van de witte hoes aanvalt. De bijbehorende schade is vaak pas zichtbaar nadat de sneeuw in het voorjaar is gesmolten.

    tips

    Menig tuinier heeft liever zijn rust en sluit daarom vrede met de woelmuizen. Om de tuin toch niet te plunderen, creëren deze tuinders perken met planten die populair zijn bij de dieren (bijvoorbeeld de artisjok van Jeruzalem). Hiermee vindt de muis voedsel en vindt de tuinman rust.

Categorie:

Dieren in de tuin