De oermollenkrekel is een zeldzame gast in de tuin. Meestal richt het geen schade aan. Pas als de populatie te groot wordt, graaft ze letterlijk de tuin op en vernietigt zaden en jonge planten. Dat kun je doen tegen de dieren.

Molkrekels zijn eigenlijk heilzaam omdat ze ongedierte zoals larven eten

Inhoudsopgave

Toon alles
  1. de essentie in het kort
  2. Mol cricket gezocht poster
  3. schade foto
  4. Vecht tegen molkrekels
  5. Huismiddeltjes voor molkrekels
  6. Veel Gestelde Vragen

    7. de essentie in het kort

    • De molkrekel behoort tot de sprinkhanenfamilie, maar leeft voornamelijk onder de grond en creëert tunnelsystemen van meters lang en tot vier meter diep.
    • Het insect voedt zich bijna uitsluitend met maden, wormen, eieren en ander dierlijk voedsel, daarom is het eigenlijk geclassificeerd als een nuttig insect. De bewering dat molkrekels ook wortels en knollen eten is gewoon onjuist.
    • Als de populatie in de tuin echter te groot is, kunnen de dieren door hun zware graafactiviteit toch aanzienlijke schade aanrichten.
    • De beste manier om ze te bestrijden is met nematoden, vooral omdat de klassieke huismiddeltjes niet erg geschikt zijn en er geen effectieve chemische bestrijdingsmiddelen zijn voor de moestuin.

    Uiterlijk en gewoonten van de mol cricket

    De molkrekel draagt zijn naam niet voor niets: zijn grote graafschop en zijn ondergrondse levensstijl doen sterk denken aan de mol, en het insect behoort ook tot de sprinkhanenfamilie (lat. Orthoptera), lijkt op een grote krekel en produceert ook zeer vergelijkbare geluiden . Er zijn verschillende soorten molkrekels, maar alleen de Europese molkrekel (lat. Gryllotalpa gryllotalpa) is in dit land thuis.

    PROFIEL - Een overzicht van de molkrekel

    De molkrekel met zijn grote schoppen doet zijn naam eer aan

    • Soort: Europese of gewone molkrekel
    • Latijnse naam: Gryllotalpa gryllotalpa
    • Populaire namen: Werre, G'schwer (Oostenrijk), dwerg, halfduivel (Zwitserland)
    • Klasse: Insecten (lat. Insecta)
    • Subklasse: vliegende insecten
    • Orde: Sprinkhanen (lat. Orthoptera)
    • Onderorde: Langhoornige krekels (lat. Ensifera)
    • Habitat: in losse, bij voorkeur zanderige tot leemachtige grond, vaak aan water en op weiden, gazons of in tuinen
    • Voorkomen: Europa, Noord-Afrika, West-Azië
    • Bijzonderheden: graaft tunnels van enkele meters lang en tot vier meter diep

    Zo ziet de molkrekel eruit

    Wie voor het eerst een molkrekel ziet, schrikt soms: de tot tien centimeter lange, oerkrabachtige dieren zien er onhandig en massief uit. Vooral wanneer zo'n insect tijdens de paartijd tijdens de vlucht door de tuin zoemt, wordt menig tuinbezitter duizelig.

    Maar molkrekels zijn volkomen ongevaarlijk. Bovendien brengen ze het grootste deel van hun leven ondergronds door in de grond, waardoor ze fysiek perfect aangepast zijn aan dit leven. Zijn lichaam wordt beschermd door een dikke chitineuze schaal en het insect graaft zijn meterslange tunnels met zijn karakteristieke grote graafschoppen.

    • maat: meestal tussen de vier en zes centimeter, in uitzonderlijke gevallen groter
    • kleuren: licht tot donkerbruin, mat glanzend, onderzijde vaak lichter dan bovenzijde
    • anatomie: sterk, primitief, lichaam is bedekt met fijne haartjes
    • hoofd: groot, goed beschermd met chitineuze bepantsering
    • poten: voorpoten met vier scharnieren tot graafschoppen gevormd, onopvallend - - - - - achterpoten: (geen springpoten zoals andere sprinkhanensoorten)
    • vleugel: korte voorvleugels, langere achtervleugels die verder reiken dan de buik
    • bijzonderheden: maakt een luid zoemend geluid met de vleugels tijdens de zomermaanden

    Je kunt in dit bericht horen hoe het getjilp van molkrekels klinkt:

    youtube

    Hoewel molkrekels tot de sprinkhanenfamilie behoren, kunnen ze niet springen, in tegenstelling tot hun familieleden. Hoewel de dieren erg luidruchtig zijn en zelf heel goed kunnen horen, horen ze vooral de geluiden van hun eigen soort. De samengestelde ogen die anders typisch zijn voor de soort zijn ook afwezig.

    voorkomen en verspreiden

    De Europese variant van de molkrekel is zeldzaam geworden, ook al vinden sommige geplaagde tuinders het moeilijk te geloven. De belangrijkste reden hiervoor is overigens de strikte controle van dieren in de tuin en in de landbouw, aangezien de insecten zich vaak vestigen op composthopen en mesthopen evenals in moestuinen en daar ideale leefomstandigheden vinden. Molkrekels geven de voorkeur aan losse, gecultiveerde zand- en kleigronden die ook vochtig moeten zijn. Om deze reden is de kans groter dat de dieren in de buurt van waterlichamen worden gevonden.

    De verschillende soorten van het geslacht worden bijna overal op aarde gevonden, met de meeste populaties in het Middellandse Zeegebied. In Duitsland komen molkrekels vooral voor in het zuidwesten van Duitsland, in het noorden zijn ze bijna onbekend.

    levensstijl en voortplanting

    Molkrekels brengen twee jaar door in het larvale stadium

    Molkrekels creëren meterslange tunnelsystemen in de tuin, die voornamelijk bestaan uit kanalen die net onder het aardoppervlak lopen. Vanuit deze horizontaal lopende tunnels zijn er andere tunnels die tot vier meter diep zijn. Deze dienen als toegang tot de onderste opslag- en voerkamers en tot de broedkamers. Hoewel de afzonderlijke gangen vaak niet breder zijn dan ongeveer zes centimeter, kunnen de kamers de grootte van een tennisbal of zelfs een voetbal bereiken. Ze zijn verstevigd en vastgezet met plantendelen, die de dieren met hun stevige schelpen in de aarden wallen drukken. Molkrekels zijn erg druk en graven tot 40 meter per dag.

    De molkrekel brengt bijna zijn hele leven ondergronds door en verlaat zijn oorspronkelijke leefgebied pas tijdens de paartijd tussen begin mei en half juni. De nachtdieren zijn alleen in de avond- en nachturen te zien. Alleen de vrouwelijke dieren kunnen vliegen en volgen zo de paringsroep van de mannelijke molkrekels. Na de paring legt het vrouwtje tot 1000 eieren (meestal slechts tussen de 100 en 300) in een ondergrondse broedkamer, die ze aan de grotwanden plakt. De eieren worden bewaakt en verzorgd door het vrouwtje, de larven komen na ongeveer zeven tot twaalf dagen uit.

    De ontwikkeling van de molkrekel in één oogopslag:

    • Larven doorlopen in totaal zes tot tien verschillende stadia.
    • Deze ontwikkeling vindt plaats over een periode van ongeveer twee jaar.
    • De larven brengen de eerste vier tot zes weken door in het hol.
    • Ze worden verzorgd door het vrouwtje en voeden zich met dode plantendelen.
    • Ze verlaten het nest pas na de eerste rui.
    • Ze vervellen in totaal drie keer voor de herfst.
    • De larven overwinteren in de grond en vervellen in het voorjaar een vierde keer.
    • Op dit punt kunnen ze heel snel bewegen.
    • In tegenstelling tot de volwassen dieren kunnen deze larven nog wel springen.
    • Eind juli van het tweede jaar zijn de dieren al volledig ontwikkeld.
    • Seksuele volwassenheid vindt echter pas het volgende jaar plaats.

    Vanwege de lange ontwikkelingsperiode bevat een tuin die is besmet met molkrekels meestal larven en volwassenen van alle ontwikkelingsstadia en leeftijden.

    Wat eet de molkrekel?

    "Molenkrekels eten geen groenten!"

    Vroeger dacht men dat molkrekels het liefst wortels eten. Daarom werden de dieren massaal vervolgd. Het is nu echter bekend dat de dieren zich bijna uitsluitend voeden met carnivoren: hun dieet omvat wormen, maden, larven en insecten- en slakkeneieren. Slechts zeer zelden en bij een uitgesproken voedseltekort vallen molkrekels ook plantenvoedsel aan in de vorm van wortels en knollen. De schade die ongetwijfeld in de tuin ontstaat, is dus minder te wijten aan het eten van de dieren en meer aan de grootschalige graafactiviteit van de dieren.

    uitweiding

    Plaag of heilzaam?

    Vanwege hun uitgesproken voorkeur voor dierlijk voedsel, kunnen molkrekels niet duidelijk worden geclassificeerd als tuinongedierte. De gretige kerels verslinden immers tal van ongedierte zoals larven, slakkeneieren (wat resulteert in minder hongerige slakken), snuitkevers, enz. Dit betekent dat de dieren - zolang ze niet in grote aantallen op één plek voorkomen - kunnen zelfs als gunstig worden gewaardeerd.

    Zo herken je een mollenkrekelbesmetting

    In de regel merkt u niet eens of de molkrekel zich ook thuis voelt in uw tuin. Meestal zijn er maar een paar dieren, waarvan de populatie ook laag wordt gehouden door hun natuurlijke vijanden - vooral de mol. Als de voedselvoorraad ook overvloedig is - d.w.z. de tafel is bedekt met veel maden, larven en eieren - zullen molkrekels ook geen planten eten. De typische schade is alleen zichtbaar bij ernstige besmetting en te weinig voederdieren:

    • Voedergaten in radijs, aardappelen en andere knollen
    • voornamelijk groente- en sierplanten die in het voorjaar verwelken
    • gekarnde groente- en sierbedden
    • Zaailingen en jonge planten uit de grond geduwd
    • Zaden ontkiemen plotseling op onverklaarbare plaatsen
    • Gazons hebben bruine vlekken

    Sommige van deze symptomen kunnen ook worden veroorzaakt door ander ongedierte in de tuin, zoals woelmuizen. Doorgaans zijn oudere planten vrij goed beschermd tegen de molkrekel, daarom moet u bijvoorbeeld in bedreigde gebieden alleen vroege en sterke groenteplanten in het bed planten. Woelmuizen daarentegen knabbelen ook aan de wortels van oudere en grotere planten. Molkrekels werpen ook geen hopen aarde op, die op hun beurt typerend zijn voor mollen en woelmuizen.

    Bestrijd molkrekels met succes

    Zolang de molkrekelpopulatie in de tuin niet uit de hand loopt, zijn de dieren zelfs welkom als ongedierteverdelger. Zorg er in dit geval echter voor dat het aantal werrs zo laag mogelijk blijft met behulp van hun predatoren.Ook het vangen en vrijlaten van levende exemplaren is een geschikte manier om deze te beperken. Als de besmetting echter te ernstig wordt (bijvoorbeeld door een gebrek aan roofdieren) en de schade aanzienlijk toeneemt, moet je je toevlucht nemen tot zwaardere artillerie. Bepaalde aaltjes zijn hier bijvoorbeeld zeer geschikt voor.

    Trek roofdieren naar de tuin

    Zelden explodeert een mollenkrekelplaag omdat roofdieren het laag houden

    Kortom, de molkrekel heeft maar één vijand onder de grond: de mol. De harige eenling concurreert niet alleen met het insect in zijn leefgebied, maar zorgt er ook voor dat er minder voedsel beschikbaar is - de mol leeft immers ook van dierlijk voedsel en heeft daarom hetzelfde menu als de Werre. Bovendien is dit een echte lekkernij voor mollen en wordt het dan ook met voorkeur gegeten. Dit is niet de enige reden waarom je mollen niet haastig uit de tuin moet verjagen, ook al zijn de hopen aarde af en toe hinderlijk. De kleine gravers zijn uitstekend in het onder controle houden van tuinongedierte.

    Als de molkrekel aan de oppervlakte komt, zullen ook andere tuinbewoners op het insect jagen. Speciaal voor

    • egel
    • spitsmuizen
    • vogels
    • mieren

    evenals kippen en katten, de insecten zijn een traktatie. Het is niet voor niets dat kippenhouders het advies krijgen om het pluimvee vrij te laten lopen - ze krabben en pikken graag naar kevers, maden, larven en andere insecten uit de losse grond en zorgen er zo voor dat de tuin zo ongediertevrij mogelijk blijft. Het nadeel is echter dat kippen in de moestuin eigenlijk geen goed idee zijn - ze plukken ook graag zaden, zaailingen en jonge planten of eten hun buik vol sla in plaats van molkrekels. Maar om bijvoorbeeld een gazon ongediertevrij te houden, zijn kippen heel goed.

    Verder is het belangrijk - niet alleen om de tuin molkrekels, maar ook vrij van ander ongedierte - vrij te houden van een zo natuurlijk mogelijk beheer van de tuin. Dit omvat maatregelen zoals deze:

    • geen gif.webpstoffen in de tuin
    • d.w.z. H. geen pesticiden, herbiciden, insecticiden, fungiciden enz.
    • Deze vergiftigen ook nuttige tuinbewoners.
    • Voerstations en broedmachines voor vogels opzetten of ophangen
    • Bouw insectenhotels op strategisch en klimatologisch goede plaatsen
    • Creëer schuilplaatsen voor grotere dieren: stapels stenen en hout in een hoek van de tuin, b.v. B.
    • geef de voorkeur aan inheemse planten in de tuin
    • vooral veel schermbloemen, die nuttige insecten aantrekken

    Gewasbeschermingsmaatregelen zijn in zo'n tuin zelden nodig, omdat het biologisch evenwicht op een volledig natuurlijke manier wordt gecreëerd en onderhouden. Molkrekels hebben geen kans om te veel te vermenigvuldigen.

    tips

    Graafwespen van de soort Larra anathema jagen ook op molkrekels en werden daarom speciaal voor ongediertebestrijding vanuit hun eigenlijke thuisland, het Middellandse Zeegebied, aangevoerd. Helaas geeft deze graafwesp de voorkeur aan droge, warme vestigingsgebieden en voelt hij zich daarom niet bepaald op zijn gemak in Duitsland.

    vallen zetten

    Het is vrij effectief en diervriendelijk, maar ook vrij duur om molkrekels te vangen. De beste manier om dit te doen is als volgt:

    1. Neem verschillende glazen potten met gladde zijkanten.
    2. Verwijder het deksel, je hebt het niet nodig.
    3. Zoek naar mollenkrekelholen.
    4. Laat ze voorzichtig los.
    5. Graaf de weckpotten hier op grondniveau in.
    6. De opening moet gelijk liggen met het aardoppervlak.
    7. Plaats een smal bord over de opening.
    8. Molkrekels gebruiken dergelijke obstakels voor oriëntatie tijdens het rennen.
    9. Ze rennen langs het bord en vallen in het glas
    10. Leeg de glazen 's morgens vroeg.

    U kunt de gevangen dieren vrijlaten op een geschikte plaats - zo ver mogelijk van uw tuin. Zorg ervoor dat u dikke tuinhandschoenen van stevig materiaal draagt, omdat molkrekels pijnlijk kunnen knijpen.

    tips

    Deze methode is vooral succesvol tijdens de paartijd tussen april en juni, wanneer de dieren vaker op de grond zijn.

    broednesten opgraven

    Bij een zware plaag kan het zinvol zijn om de broednesten van de molkrekel op te graven en te verwijderen. Deze maatregel is vooral effectief in juni, wanneer de dieren eieren of de jonge larven ervan hebben uitgebroed. En zo werkt het:

    • Onderzoek de holen van de dieren.
    • Graaf het ondergrondse hol op bij een verticale kruising.
    • Er is waarschijnlijk een broednest van ongeveer 30 centimeter diep.
    • Graaf ze uit met een schop.
    • Gooi de volwassenen erin, evenals de eieren en larven.

    gebruik van nematoden

    Nematoden doden molkrekels effectief maar pijnlijk

    Nematoden van de soort Steinernema Carpocapsae zijn ook een zeer effectieve methode om molkrekels te bestrijden. Dit zijn kleine draadwormen die het volwassen ongedierte teisteren en dodelijke bacteriën in hun bloedbaan introduceren. Met behulp van deze biologische bestrijdingsmiddelen kan ongeveer 60 tot 80 procent van de molkrekelpopulatie effectief worden geëlimineerd. Maar wees voorzichtig: de eieren en larven worden niet aangetast, waardoor andere volwassen dieren zich daaruit kunnen ontwikkelen. Daarom is een jaarlijkse herhaling van de aanvraag aangewezen.

    De beste tijd om de aaltjes toe te dienen is uiterlijk tussen april en begin juni. Op dit moment hebben de molkrekels meestal geen eieren gelegd. In kassen of koelboxen kun je de aaltjes ook ongeveer zes weken eerder verspreiden, mits de bodemtemperatuur minimaal twaalf graden Celsius is. Als het te koud is, sterven de nuttige insecten af en kunnen daardoor hun taak niet vervullen.

    Toepassing van nematoden

    Je kunt aaltjes krijgen in tuinwinkels of op internet. Samen met de dieren ontvangt u gedetailleerde instructies over het gebruik ervan, die u zeker moet volgen. Meng de spoelwormen in een gieter met lauw water zodat je ze met een gieterhulpstuk over een groot gebied over het aangetaste gebied kunt verspreiden. Omdat nematoden erg gevoelig zijn voor UV-licht, is het zinvol om toe te passen bij bewolkte lucht of in de vroege avonduren.

    uitweiding

    Molkrekels behoren tot de bedreigde diersoorten

    Omdat molkrekels door de eeuwen heen massaal zijn bestreden en ook een extreem lange larvenperiode hebben voor het insectenrijk, wordt de Europese soort nu als zeer bedreigd beschouwd en staat daarom in categorie 2 van de Rode Lijst. Andere soorten van het geslacht worden ook als bedreigd beschouwd of zelfs met uitsterven bedreigd. Ondanks deze classificatie zijn molkrekels in Duitsland niet beschermd. Ze kunnen ermee worden gevangen en gedood. Om redenen van soortbescherming is het echter zinvol de dieren levend te vangen en op een geschikte plaats weer vrij te laten.

    Zijn er effectieve huismiddeltjes voor molkrekels?

    Menig "oude rot" als het op tuinieren aankomt, adviseert om molkrekels eenvoudigweg te verwijderen met oude bakolie of boterzuur. Giet hiervoor ongeveer een eetlepel olie in een verticale doorgang, gevolgd door ongeveer 250 milliliter water. In feite is deze methode behoorlijk effectief, omdat zowel de larven als de eieren sterven. De volwassen dieren komen weer aan de oppervlakte en kunnen daar zonder problemen worden opgevangen.

    Huismiddeltjes hebben nadelen

    Het nadeel van deze methode is echter dat eetbare olie en boterzuur in de bodem achterblijven, daar niet worden afgebroken en dus negatieve effecten hebben op de bodemkwaliteit en het grondwater. De ervaring heeft geleerd dat zo'n bijmenging niet bijzonder goed is voor de planten die op dergelijke grond groeien, die dan gewoon voor zichzelf zorgen of zelfs doodgaan. Hetzelfde geldt voor "huismiddeltjes" zoals petroleum (of doeken gedrenkt in petroleum), spiritus, afwasmiddel, enz.

    Ook wordt soms geadviseerd om het gangpad zo’n 60 centimeter diep af te graven, paardenmest aan te vullen en het gat weer op te vullen. Deze methode heeft echter absoluut geen effect tegen molkrekels, omdat ze dan gewoon andere, nieuwe tunnels graven. Zo is de paardenmest alleen geschikt als organische mest voor de moestuin.

    Het is beter om geen huismiddeltjes te gebruiken

    Samenvattend kan worden gezegd dat u beter af kunt blijven van "bewezen" huismiddeltjes, omdat deze ofwel onbedoeld verdere schade aanrichten of helemaal niet effectief zijn. Het is beter om echt effectieve methoden te gebruiken, zoals de gepresenteerde nematoden.

    Veel Gestelde Vragen

    Kunnen molkrekels vliegen?

    Molkrekels zijn echte alleskunners

    De zeer drukke molkrekel graaft niet alleen 's nachts meterslange tunnels onder het aardoppervlak, maar is ook in andere opzichten zeer wendbaar: de kleine dieren kunnen ook heel goed zwemmen, zelfs duiken en ook vliegen. Vliegende molkrekels zijn echter alleen te zien tijdens de paartijd in mei en juni, wanneer de vrouwtjes op zoek zijn naar een mannelijke partner. Anders leven de dieren meestal ondergronds. Overigens vliegen alleen de vrouwtjes terwijl de mannetjes op één plek blijven en een lokaas roepen. Dit geluid klinkt als een diep gezoem en is ook hoorbaar voor mensen.

    Zijn molkrekels giftig?

    Menig tuinier - en ook sportvisser, want de beestjes werden en worden vaak als lokaas gebruikt bij het vangen van meervallen - hebben al vervelende ervaringen met de molkrekel: ze kunnen bij dreiging (bijvoorbeeld doordat je ze in de hand houdt) sterk knijpen. Maar maak je geen zorgen: molkrekels zijn niet giftig en stoten ook geen gif.webp uit. Ook als uw hond zo'n dier zou moeten eten, hoeft u zich geen zorgen te maken. Pak de dieren echter niet met blote handen op, maar draag stevige tuinhandschoenen: zo voorkom je pijnlijk knijpen.

    Zijn Mol Krekels Gevaarlijk?

    Vooral mannelijke molkrekels vechten tijdens de paartijd soms hevig met elkaar. Voor mensen en huisdieren zijn de insecten echter absoluut ongevaarlijk - en ook zelden gezien, omdat de geringste beving ze terugtrekt van het aardoppervlak in de grond en vlucht.

    Hoe oud kan een molkrekel worden?

    Molkrekels worden relatief oud: de dieren doorlopen in het eerste jaar verschillende larvale en rui-stadia, maar zijn pas in de nazomer/herfst van het volgende jaar volledig tot ontwikkeling gekomen. Op dit moment zijn ze nog steeds niet geslachtsrijp, maar ze zullen het volgende jaar weer in staat zijn om zich voort te planten - een volle twee jaar nadat ze uit het ei zijn gekomen. De dieren leven dan nog ongeveer een jaar, zodat molkrekels een totale levensverwachting hebben van ongeveer drie jaar - op voorwaarde dat ze niet vooraf het slachtoffer worden van een van hun talrijke roofdieren.

    Mol, woelmuis of molkrekel - wie graaft mijn tuin om?

    Wanneer de tuinplanten zonder reden lijken te verwelken, kunnen daar verschillende redenen voor zijn. De mol is vrij gemakkelijk te herkennen aan zijn karakteristieke heuveltje aarde, waarbij deze harige kerel zich liever voedt met larven en kevers - en niet met wortels en knollen. Ze staan op het menu van de woelmuis, die vegetariër is en alleen planten eet. De molkrekel daarentegen knabbelt slechts af en toe aan knollen en wortels, omdat hij het liefst insecten en hun larven eet. Niettemin laat een ernstige besmetting wortelen, aardappelen, enz. achter - het pure gebrek aan voedsel verleidt de dieren om op zoek te gaan naar plantaardige voedselbronnen. Door de levendige graafactiviteit gaan de planten echter ook dood zonder dat er aan geknabbeld wordt.

    Mijn kruiswoordpuzzel vraagt om het Zuid-Duitse woord voor molkrekel (met vijf letters). Wat is de oplossing?

    Heel eenvoudig: in Zuid-Duitsland worden de dieren die daar veel vaker voorkomen dan in Noord-Duitsland vaak "Werre" genoemd (meervoud is "Werren"). Deze oplossing is de juiste voor de kruiswoordpuzzel. Daarnaast worden molkrekels op sommige plaatsen ook wel "dwerg" genoemd. In Zwitserland staan ze bekend onder de naam "halve duivel", in Oostenrijk echter als "G'schwer".

    tips

    De tweejaarlijkse kruisbloemige wolfsmelk (lat. Euphorbia lathyris) zou een afschrikkende werking hebben op zowel molkrekels als woelmuizen, die het best geplant/gezaaid kan worden op een gedeeltelijk schaduwrijke plek in de tuin.

Categorie:

Dieren in de tuin