Veldpaardenstaart is een van de oudste planten op aarde. En hij is ook sterk genoeg om te overleven. Als je hem van je gazon wilt weren, moet je zijn natuurlijke krachten in de ware zin van het woord tegengaan. We laten je zien hoe je bij het levende fossiel komt.

Als je niet wilt vechten tegen paardenstaart, moet je het gewoon gebruiken

Inhoudsopgave

Toon alles
  1. Definitie veld paardestaart
  2. Gevechtspaardenstaart
  3. Gebruik veld paardestaart
  4. Veel Gestelde Vragen

    5. De botanische definitie van paardenstaart in het veld

    Om te weten hoe je het beste met heermoes in de tuin kunt omgaan, is het een voordeel als je het goed kent. Laten we het daarom eerst in een kort 360°-overzicht bekijken en de botanische kerngegevens op tafel leggen.

    De veldpaardestaart vormt verschillende scheuten in twee fasen. In het voorjaar, van ongeveer maart tot mei, vormt het 5-20 cm hoge, vruchtbare, lichtbruine sporenscheuten met sporangia (sporenhouders) waardoor het zich generatief voortplant. Nadat ze binnen ongeveer een maand hun sporen afwerpen, sterven ze af en maken plaats voor de onvruchtbare/steriele lichtgroene scheuten. Deze vallen vooral op door hun gelaagde kransen van takken. De scheuten zijn ongeveer 30 tot 50 centimeter hoog en lichtgroen van kleur.

    De veldpaardestaart heeft een paar triviale namen, waarvan de meest bekende waarschijnlijk 'paardestaart' is. Het behoort tot de paardenstaartsoort, botanisch Equisetum, en tot de paardestaartfamilie, botanisch Equisetaceae. Deze zijn op hun beurt afkomstig uit de orde van paardestaartachtigen (Equisetales), die tot de klasse van Equisetopsida behoort. Helemaal aan het begin van de stamboom komen de draden samen met de varens.

    uitweiding

    De paleobotanie van de paardenstaart in het veld

    De taxonomie van de veldpaardestaart, die consequent wordt afgewisseld met de naam 'paardestaart', laat zien hoe effectief het is geweest om te overleven door de geschiedenis van de aarde heen. Net als varens vormen ze een directe link naar het begin van de flora van onze planeet, maar paardestaarten waren ooit een veel krachtigere en soortenrijkere plantenfamilie dan nu. De eerste paardenstaarten zijn ongeveer 375 miljoen jaar geleden bevestigd voor het Boven-Devoon Geoage. In die tijd groeiden sommige paardenstaartsoorten uit tot enorme, boomachtige groeivormen tot 30 meter hoog met stammen tot een meter in diameter.

    Een eigenschap die zeker heeft bijgedragen aan de verbazingwekkende overlevingsefficiëntie van de paardenstaart, is dat hij in de grond wortelt. De vertakte en harige wortelstokken dringen tot 1,60 m diep in de grond en zorgen zo voor een betrouwbare aanvoer en een sterke vegetatieve vermeerdering. Een aanwinst voor de plant, een gruwel voor de tuinman.

    Bestrijd paardestaart effectief

    Als je eenmaal paardestaart in je tuin hebt, kun je uitkijken naar een lange relatie

    In feite heeft de veldpaardenstaart iets om de hobbytuinier tegen te gaan met zijn overlevingsstrategie, die al duizenden jaren beproefd en getest is. Omdat het zich onverschrokken vermenigvuldigt en nauwelijks kan worden verpletterd, wordt het beschouwd als een van de meest ongewenste onkruiden - zowel in particuliere tuinen als in de landbouw. Afhankelijk van hoe ambitieus en rijk je bent, kun je proberen de veldpaardenstaart permanent uit te roeien of tevreden zijn met het bestrijden van de symptomen. Hier is een overzicht van de mogelijke methoden en hun voor- en nadelen:

    losmaken van de grond wortels opgraven limoen Regelmatige verwijdering van scheuten
    voordelen Permanente oplossing, het onkruid wordt op lange termijn beroofd van de gewenste bodemgesteldheid Permanente oplossing, onmiddellijke controle van de plant Permanente oplossing, verdringt ook mos en bevordert gazongras Weinig moeite, scheuten kunnen worden behouden en gebruikt voor verschillende medische, cosmetische en tuinbouwkundige huismiddeltjes
    nadeel Zeer arbeidsintensieve en inspannende, gemotoriseerde apparatuur kan nodig zijn Dure, vervelende wortelresten die weer ontkiemen zijn vrijwel onvermijdelijk Alleen geleidelijk en niet bijzonder intens effect, juiste dosering enigszins moeilijk Alleen symptoombestrijding, regelmatige implementatie noodzakelijk

    De oorzaak bestrijden

    Veldpaardenstaart is grotendeels bestand tegen oppervlakkig afsnijden of uitscheuren, afdekken met onkruidvlies (€ 21,70) en chemische herbiciden. Het resultaat is in ieder geval niet blijvend, want er schieten steeds nieuwe scheuten uit de wortelstokwortels. Als je voorgoed van hem af wilt, moet je andere pagina's openen. Het meest effectief zijn de volgende methoden:

    • losmaken van de grond
    • wortels opgraven
    • limoen

    losmaken van de grond

    We weten nu dat de grootste troef van de heermoes de sterke onderstam is, waaruit hij heel goed kan regenereren. Om het op de lange termijn te bestrijden, moeten we hier precies beginnen. Met zijn diepe wortels geeft paardestaart de voorkeur aan stevige, leemachtige grond die veel water vasthoudt. Daarom komen ze vaak voor in gebieden die van nature dergelijke bodemgesteldheid hebben of in gebieden die verdicht zijn door zware voertuigen.

    Om letterlijk tot de wortel van het paardestaartprobleem te komen, is het zinvol om de grond los te maken. Op deze manier wordt de plant beroofd van zijn favoriete basisbehoeften. In de landbouw worden diepe beitels gebruikt voor preventieve controle, die de grond diep losmaken met hun lange metalen klauwen. Ook in de privésfeer kan men indien nodig gemotoriseerd materieel gebruiken zoals een motorschoffel in plaats van een spade, vooral in grotere gebieden. Als alternatief kunt u ook diepgewortelde, structuurlosmakende planten gebruiken, zoals lupine. Deze methode vereist meer geduld, maar minder inspanning.

    Vooral bij nieuw aangelegde tuinpercelen loont het de moeite om de grond tot in de onderste lagen los te maken. Vaak worden die uit de woningbouw sterk verdicht door bouwvoertuigen en profiteren ze ook van een volledige losmaking van de grond voor de volgende jaren.

    wortels opgraven

    Bij het machinaal of handmatig opgraven van de grond dient u ook de wortels van de paardenstaart te verwijderen. Probeer zo grondig mogelijk te zijn, want net als bij andere sterk gewortelde en overlevende planten (bijv. klimop), ontspruiten nieuwe scheuten graag uit kleinere resten.

    limoen

    Gazonkalk remt ook de groei van paardenstaart in het veld

    Een andere manier om paardestaart permanent in bedwang te houden, is door de grond te kalken. Het gedijt niet meer zo goed in een licht zure tot alkalische omgeving. Vooral wanneer het onkruid zich in het gazon heeft verspreid, is kalken aan te raden. Omdat een neutrale tot alkalische pH ook mos kan afweren, terwijl het gazongrassen ten goede komt en hen helpt dominanter te worden. Bekalken wordt daarom over het algemeen aanbevolen als middel om het gazon te versterken.

    U moet echter niet zomaar beginnen met kalken, maar voorzichtig gebruiken. Want een te alkalische omgeving is ook niet goed en kan het mos zelfs weer aanwakkeren. Het is raadzaam om eerst een grondonderzoek te doen. Hiervoor kunt u voor weinig geld geschikte testsets kopen in tuinierszaken. Omdat veldpaardestaart echter het liefst op verdichte grond groeit, is een lage pH-waarde waarschijnlijk, omdat dergelijke gronden de neiging hebben om te verzuren. De pH-waarde van verdichte kleigronden moet minimaal 6,5 zijn.

    symptoombestrijding

    Als het inspannende rooien of de geduldvragende grondbewerking met lupine of kalk te vervelend voor je is, kun je de veldpaardenstaart ook aan de oppervlakte in toom houden.

    Hiervoor zijn echter alleen mechanische methoden geschikt, namelijk het uittrekken of maaien van de scheuten. Afdekken met onkruidvlies of biologische en chemische onkruidverdelgers werken niet bij paardestaart.

    Als je de paardenstaart in het veld knipt, kun je er ook van profiteren. Omdat het lange tijd vooral als medicinale plant werd gewaardeerd.

    Nuttige eigenschappen van paardenstaart in het veld

    Paardenstaartthee is heerlijk en gezond

    Wie je niet kunt overwinnen, moet je vrienden maken met jezelf.

    Deze volkswijsheid adviseert om elegant en slim samen te werken met tegenslag en tegenstanders in plaats van ze hardnekkig en hopeloos te bestrijden. In dit opzicht kan het goed worden gebruikt in de strijd tegen paardenstaart in het veld. Want er zijn nogal wat redenen om hem als vriend te beschouwen.

    Al zo'n 2000 jaar geleden leerde de mensheid de waardevolle ingrediënten van de paardenstaart voor zichzelf te gebruiken. Tot op de dag van vandaag wordt de plant gebruikt in farmaceutische, cosmetische en zelfs tuinbouwtoepassingen. De stoffen waarvan men kan profiteren zijn voornamelijk kiezelzuur, flavonoïden, kalium, carbonzuren en glycosiden.

    Op deze manier kan wieden een echt geschenk worden en een dankbare oogst oogsten in plaats van een woedende strijd.

    Farmaceutisch gebruik

    Beroemde artsen, botanici, apothekers en algemene geleerden zoals Dioscorides, Plinius, Paracelsus of Kneipp hebben bijgedragen aan de therapeutische rol van paardestaart, die vandaag de dag stevig verankerd is. De volgende kwaliteiten worden in het bijzonder gewaardeerd:

    • samentrekkend effect
    • reinigende werking
    • ontstekingsremmend
    • immuun stimulatie

    Paardestaart is bijzonder effectief als therapeutisch reinigend middel voor bloed, nieren, blaas en maag. Het reguleert de bloedbalans en verbetert zo de situatie bij bloedingen of bloedarmoede, en helpt bij het wegspoelen van zweren en afzettingen uit inwendige organen. Het verzachtende effect op reumatische aandoeningen en chronische hoest is ook bevestigd. Als je zwakke pezen hebt of pezen die als sporter veel worden gebruikt, kun je ook profiteren van de bindweefselversterkende werking van paardenstaart. Uitwendig ontvouwt veldpaardestaart zijn positieve effecten op ontstekingswonden en zwellingen.

    Heermoes wordt voornamelijk gebruikt in de vorm van thee voor inwendig gebruik. Voeg hiervoor ongeveer 8 theelepels fijngehakte, groene zomerscheuten toe aan 500 milliliter heet water, kook het geheel en laat het 30 minuten trekken. Dit is de beste manier om het silica op te lossen. Als kuur drink je 4-6 weken 3 kopjes per dag.Ook als langdurige drank is de thee een aanrader voor mensen met reuma.

    Deze thee kan ook voor uitwendig gebruikt worden, bijvoorbeeld door er doeken in te weken en op moeilijk te helen wonden te leggen. Je kunt het gebruiken om je mond te spoelen bij ontstekingen in de mond en ermee te gorgelen als je aanhoudend hoest. Kompressen kunnen ook worden voorbereid op zwelling.

    Paardestaart in cosmetica

    Op cosmetisch gebied is paardenstaart vooral een waardevolle ondersteuner van het bindweefsel. Het hoge gehalte aan kiezelzuur, flavonoïden en sporenelementen is goed voor huid, haar en nagels, versterkt en verstevigt ze en kan daarom worden beschouwd als een effectief, natuurlijk schoonheids- en anti-verouderingsmiddel.

    Ook voor deze cosmetische doeleinden is de hierboven beschreven thee een beproefde bereidingswijze. Voor het versterken van het bindweefsel ontvouwt het zijn effect zowel extern als intern.

    Plantenverzorging met paardenstaart

    Zelfs voor de tuin kan de heermoes van hinderlijk in heilzaam worden omgezet. Omdat het hoge kiezelzuurgehalte ook de celstructuur van nuttige en sierplanten versterkt, een kristallijne beschermlaag op de bladeren vormt en ze minder kwetsbaar maakt voor schimmelziekten en zuigende plagen. Echte meeldauw, zwarte stip of rozenroest en bladluizen kunnen effectief worden voorkomen met een zelfgemaakte bouillon, vloeibare mest of een koud extract van paardenstaart.

    Voor de bouillon 750 gram fijngesneden veldpaardenstaart 24 uur weken in 5 liter water. Kook het mengsel vervolgens, laat het een half uur sudderen en koel dan af. Verdun het gezeefde brouwsel in een verhouding van 1:5 met water. Gevuld in een bloemenspuit kunt u hiermee regelmatig planten behandelen die lijden aan schimmelziekten. Als preventieve maatregel kunt u in het voorjaar het beste een keer per week spuiten voordat het blad begint te ontkiemen.

    Als de bladeren eenmaal zijn uitgekomen, kan de behandeling als acute maatregel worden voortgezet, waarbij veel grondigheid vereist is voor een succesvol effect. Dit betekent dat de bladeren van de plant altijd volledig en druipnat moeten worden besproeid en dat na regen en langdurig intens zonlicht altijd opnieuw moet worden gespoten.

    youtube

    Veel Gestelde Vragen

    Hoe herken ik paardenstaart?

    Veldpaardenstaart verschijnt het grootste deel van het groeiseizoen met lichtgroene, 30 tot 50 cm hoge scheuten waaraan licht opstaande, levendig vertakte, gelaagde twijgen zijn bevestigd. De stelen zijn 3-5 millimeter in diameter, geribbeld en hol van binnen. In het voorjaar, van ongeveer maart tot mei, verschijnt de heermoes met vruchtbare, lichtbruine scheuten die 4 tot 6 omhulsels hebben in plaats van kransen van takken. Een aar van sporangia troont bovenop, die lijkt op aarbloemen zoals die van buckhorn.

    Wat is de meest effectieve manier om paardenstaart in het veld te bestrijden?

    Veldpaardestaart heeft zeer diepe wortels en kan daarom alleen met veel moeite blijvend worden ingesloten. Het meeste succes op de lange termijn kun je verwachten als je de grond losmaakt, want het onkruid heeft een dichte, leemachtige grond nodig. Daarbij moeten ook de wortels zo volledig mogelijk worden uitgegraven.Het kalken van de grond is ook nuttig voor permanente controle. De enige manier om de symptomen te bestrijden is door de bovengrondse scheuten af te snijden of te verwijderen. Herbiciden of onkruidvlies blijven grotendeels ondoeltreffend.

    Hoe maak je thee van paardestaart?

    Heermoesthee heeft veel positieve eigenschappen en kan zowel voor medicinale als cosmetische doeleinden worden gebruikt. Om het te bereiden, snijd je een flinke handvol van het steriele, groene paardenstaartkruid en voeg je 8 theelepels ervan toe aan een halve liter heet water. Breng het geheel dan aan de kook en laat het een half uur sudderen.

    Is paardenstaart giftig?

    Nee, paardestaart, oftewel Equisetum arvense, is niet giftig. Er is echter een vrij groot risico op verwarring met de giftige moeraspaardenstaart.

    Waarmee kan paardenstaart worden verward?

    Veldpaardestaart kan door leken gemakkelijk worden verward met de verwante moeraspaardestaart. Het lijkt niet alleen erg op zijn soortgenoten, het groeit ook op vergelijkbare locaties, en soms houden de twee soorten elkaar zelfs gezelschap. Over het algemeen komt moeraspaardenstaart echter in nattere gebieden voor dan veldpaardestaart, zoals het wordt genoemd. De soorten worden echter betrouwbaarder geïdentificeerd door hun uiterlijk, meer bepaald door de doorsnede van de stengel. Dit is beduidend groter bij veldpaardestaart dan bij moeraspaardenstaart.

Categorie:

Kruiden