Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Vanwege zijn gelijkenis met de petunia, wordt de magische bel vaak een "mini-petunia" genoemd. Ondanks dat het eigenlijk verwant is aan de petunia, is het een apart plantengeslacht genaamd Calibrachoa. De Calibrachoa-soorten, die buiten niet winterhard zijn, worden ook wel "Millionbells" genoemd vanwege hun overvloed aan bloemen, niet alleen in de Engelstalige wereld.
De magische bel moet in de warmte worden overwinterd
Een jaarlijkse balkonbloem met potentie
De magische bel groeit in het voorjaar snel uit tot een statige bloemenregen in het tuinbed of balkonbak als hij voldoende zonlicht, water en voedingsstoffen krijgt. Omdat het zeer vorstgevoelig is, mogen jonge planten of latere stekken na de ijsheiligen pas zonder bescherming buiten worden uitgeplant. Ook is het relatief eenvoudig om na de bloei de zaden van de langzaam bruin wordende zaaddozen te oogsten en er in het voorjaar nieuwe planten uit te laten groeien.
Belangrijke factoren voor overwinteringspogingen
Onder bepaalde omstandigheden is het mogelijk om exemplaren van de magische bel in de winter te bewaren voor het volgende tuinseizoen:
- bij temperaturen rond de 14 graden Celsius
- in een lichte kamer (bijvoorbeeld een serre)
- ingekort tot een scheutlengte van ongeveer 10 centimeter
- spaarzaam maar regelmatig water gegeven
tips
Na een succesvolle winterslaap op een beschutte plek, moet je je magic bells langzaam laten wennen aan hogere temperaturen en direct zonlicht voordat je ze in mei weer buiten plant.