Jacobskruiskruid, dat in juli en augustus felgeel bloeit, is zeer giftig voor paarden. Bijzonder dodelijk: alle delen van de plant bevatten de gif.webpstoffen die ook na het drogen in het hooi achterblijven.
Paarden vermijden kruiskruid meestal alleen
Jakobskruiskruid is zo giftig
Zoogdieren reageren anders op de aanwezige gif.webpstoffen. Vooral paarden lopen risico, veertig tot tachtig gram ambrosia kan de dood tot gevolg hebben. Een enkele stengel van de bloeiende plant weegt ongeveer zeventig gram en bevat dus de dodelijke dosis gif.webpstoffen.
De symptomen van vergiftiging
De tekenen van seneciosis (ziekte van Schweinsberger) kunnen zich slechts rudimentair of individueel voordoen, zodat de paardeneigenaar ze niet onmiddellijk associeert met ambrosia. Vergiftiging wordt gekenmerkt door:
- Een daling in conditie
- onverschilligheid
- persoonlijkheidsveranderingen
- In de laatste fase woedeaanvallen
- koliek, constipatie of diarree
- gewichtsverlies
- Vaak geeuwen
- Zwelling en roodheid van het gezicht en de enkels
- lichtgevoeligheid
- Wandelziekte
- . Ongecoördineerde bewegingen
- geel worden van de ogen
- blindheid
- levercoma
De vergiftiging is onbehandelbaar en leidt onvermijdelijk tot de dood van het dier.
Jacobskruiskruid op weiden verwijderen
Om de dieren te beschermen moet kruiskruid consequent worden bestreden:
- Graaf rozetten zo vroeg mogelijk op. Verwijder daarbij alle delen van de wortel zodat het kruiskruid niet uitloopt.
- Voorkom trapschade.
- Consequent doorzaaien van open gebieden in de grasmat.
Vernietig de plantendelen door ze bij het huisvuil te deponeren. Als alternatief kan de plant worden gecomposteerd in composteerfaciliteiten of worden verbrand.
tips
Paardenbezitters moeten niet gerustgesteld worden door de zin: "Paarden zijn niet dom en eten dat niet!" Vooral jonge dieren hebben de neiging om Jacobskruiskruid op de wei op te pikken. De gif.webpstoffen worden ook vastgehouden in het hooi. Voer daarom alleen hooi dat vrij is verklaard van Jakobskruiskruid.