Vuurkevers zijn spannende wezens die zich hebben gespecialiseerd in zeer specifieke habitats. De insecten vliegen in de zomermaanden. Ze worden heel vaak verward met soortgelijke soorten, wat tot misverstanden leidt. U dient daarom pas bestrijdingsmaatregelen te nemen als u de soort precies heeft geïdentificeerd.

Vuurkevers kunnen alarmerend rood zijn, maar ze zijn volkomen ongevaarlijk

Inhoudsopgave

Toon alles
  1. de essentie in het kort
  2. Gevecht?
  3. giftig en gevaarlijk?
  4. Schadelijk of nuttig?
  5. voedsel
  6. Kenmerken
  7. leefgebied
  8. soorten
  9. larven identificeren
  10. verwarring
  11. Vuurkevers in de tuin
  12. Veel Gestelde Vragen

    13. de essentie in het kort

    • Vuurwantsen moeten niet worden bestreden, omdat ze geen kwaad kunnen
    • Vuurkevers zijn heilzaam: ze voorkomen de verspreiding van schimmels en eten de larven van ongedierte
    • Volwassen vuurkevers hebben een korte levensduur, de larven overwinteren en ontwikkelen zich het volgende voorjaar tot kevers

    Is gevecht nodig?

    Het vernietigen van brandkevers heeft alleen zin bij betonschade. Als uw planten worden geschaad, moet de oorzaak worden aangepakt. Aangezien de volwassen kevers zich niet voeden met levend weefsel, maar alleen plantensap en nectar consumeren, hoeft u zich geen zorgen te maken over uw tuin. Het is dus niet nodig om de insecten te elimineren. Dit geldt ook voor de larven, omdat ze zich uitsluitend voeden met houtbewonende insecten en schimmels. Als je van vuurwantsen af wilt, breng je het natuurlijk evenwicht in gevaar.

    Vuurkevers zijn volkomen ongevaarlijk en allesbehalve schadelijk. Integendeel: ze helpen zelfs om het ecosysteem in balans te houden.

    Wees voorzichtig bij het gebruik van chemicaliën

    Er zijn tal van huismiddeltjes die gebruikt kunnen worden tegen vervelende insecten. Naast afschrikmiddelen zoals koffiedik zijn er ook agressievere methoden die het ongedierte doden. De meeste remedies zijn echter niet selectief. Ze doden alle insecten die in contact komen met de stoffen. Het bestrijden van bladluizen kan ook brandkevers schaden. Let daarom goed op welke stoffen je in de tuin gebruikt en of ze ook nuttige wezens kunnen schaden.

    Hoe huismiddeltjes werken:

    • olie-: voorkomt zuurstofopname
    • zeep: veroorzaakt uitdroging
    • geuren: verwarren of afschrikken

    giftig en gevaarlijk?

    Alle drie de soorten vuurkevers die je in de natuur kunt vinden, zijn volkomen ongevaarlijk. De kevers kunnen de menselijke huid niet verwonden omdat ze geen monddelen hebben om te bijten of te steken. Ook de larven vormen geen gevaar voor de mens. Alleen soortgenoten moeten voorzichtig zijn als de insecten tot kannibalisme neigen.

    Pas op voor vurige rode insecten?

    Er zijn talloze soorten in het dierenrijk die potentiële roofdieren waarschuwen met hun opvallende kleuren. Felrode tinten geven vaak aan dat het dier giftig is. Maar er zijn ook insecten die alleen het uiterlijk van gevaarlijke soorten hebben aangenomen. Vuurkevers zijn er een van. Hun kleur zou een afschrikkende werking hebben, hoewel de insecten geen giftige stoffen produceren. Ze zijn ook niet giftig voor kinderen of verantwoordelijk voor een plotselinge uitslag.

    in het huis

    Als een brandkever per ongeluk verloren is gegaan in het appartement, is er geen reden tot paniek. De dieren zijn waarschijnlijk banger dan jij. Zorg ervoor dat het insect snel terugkeert naar zijn natuurlijke habitat. Gebruik een glas dat je over het dier zet. Je kunt dan een vel papier onder het glas schuiven en zo de kever in het glas krijgen. Zet hem buiten aan de rand van een bos of op dood hout.

    Schadelijk of nuttig?

    Brandbugs worden geen overlast. Ze verspreiden zich niet massaal en kunnen geen plagen worden genoemd. Volwassen kevers zijn niet gevaarlijk voor de planten omdat ze zich niet voeden met het plantenweefsel en dus geen schade achterlaten.

    Ze voeden zich alleen met plantensappen die worden afgescheiden door bloemen of aan het licht komen door open wonden aan bomen. Er worden geen levende bomen bezocht om eieren te leggen. De larven ontwikkelen zich in dood hout en voeden zich ook niet met plantenweefsel.

    Vuurkevers zijn niet schadelijk voor planten

    Voorkom verspreiding van schimmels

    De insecten worden vaak gevonden in de buurt van planten die besmet zijn met bladluizen. Daardoor wekken ze vaak de indruk een plantenplaag te zijn, maar zitten ze niet achter de plant aan. Veel aantrekkelijker zijn de zoete afscheidingen van bladluizen, die vuurkevers het liefst eten.

    Vuurkevers beschermen uw planten. Honingdauw zorgt vaak voor goede leefomstandigheden voor roetdauwschimmels. Als de plant volledig wordt bedekt door de uitscheidingen van de plantensapzuigende bladluizen, kan de fotosynthesecapaciteit zeer beperkt zijn. Vuurkevers bevrijden de planten en zorgen ervoor dat er geen schimmels op de plakkerige massa kunnen komen.

    Elimineer ongewenste insecten

    De larven zijn roofzuchtig en jagen op andere insectenlarven. Deze worden gedood en afgevoerd. Hoewel kannibalisme ook kan optreden, richten de larven zich vooral op niet-specifieke larven. Het is niet ongebruikelijk dat de larven van de bastkever op hun menu staan. Daarom behoren vuurkevers tot de waardevolle nuttige insecten als het gaat om de bestrijding van schorskevers.

    Waarom schorskevers gevaarlijk zijn:

    • tunnels boren in de bast van gezonde bomen
    • eieren leggen in de broedkamers
    • kan zich enorm vermenigvuldigen tijdens lange periodes van hitte en droogte
    • ervoor zorgen dat pure sparrenstandaards afsterven

    Wat eten vuurkevers?

    Volwassen vuurkevers eten zelden. Ze voeden zich uitsluitend met zoete sappen zoals bloemennectar of boomsap. De honingdauw van bladluizen is een bijzonder smakelijke toevoeging aan het dieet.

    Larven eten verschillende schimmels die in dood hout groeien. Ze voeden zich ook met andere insectenlarven die zich onder de schors en in dood hout bevinden. Wanneer er voedseltekort is, kan kannibalisme worden waargenomen. Dit is echter slechts de uitzondering en komt vaker voor wanneer de omstandigheden niet meer optimaal zijn. Zo leidt droogte herhaaldelijk tot meer ontwikkelde larven die jongere generaties opeten.

    Portret van de vuurkever

    De vuurkever is ook bekend als een kardinaal

    Vuurkleurige kevers zijn een familie van insecten waarvan de wetenschappelijke naam Pyrochroidae is. Ze behoren tot de orde Kevers en worden soms kardinalen genoemd. De familie omvat ongeveer 140 soorten wereldwijd, waarvan er acht inheems zijn in Europa. Er leven slechts drie soorten in Centraal-Europa. De vliegtijd van de in Centraal-Europa voorkomende soort is beperkt tot een korte periode tussen mei en juni. Wanneer een onweersbui nadert, zoeken de kevers beschutting in de vegetatie.

    Bij dit weer vliegen vuurkevers het liefst:

    • kalm
    • hoge relatieve vochtigheid
    • Temperaturen boven de 20 graden Celsius

    algemene karakteristieken

    Kardinalen zijn tussen de drie en 20 millimeter lang, met hun lichamen die plat en langwerpig lijken. De bovenzijde is fijn behaard, maar dit wordt pas onder de microscoop zichtbaar. Bijna alle soorten zijn rood tot steenrood van kleur.

    Opvallend is de grote en platte kop, die bij de overgang naar de hals is ingesnoerd en overgaat in een smal pronotum. In tegenstelling tot andere kevers zijn de tempels van vuurkevers duidelijk zichtbaar. De eigenlijke vleugels worden beschermd door dekschilden, die naar achteren verwijd zijn en bij sommige soorten langsgroeven hebben.

    koppelen

    Insecten planten zich in het voorjaar voort. Sommige vuurkevers gebruiken de chemische verbinding cantharidine om een geschikte partner te vinden. Deze natuurlijke stof zou een afrodisiacum hebben, omdat de mannetjes door een bijzonder hoog cantharidinegehalte aantrekkelijker zouden zijn voor vrouwtjes. Vuurkevers kunnen dit lokstofferomoon echter niet zelf aanmaken. Ze nemen de natuurlijke substantie op wanneer larven dode insecten opzuigen. De geur heeft echter een afschrikkende werking op veel andere insecten.

    ontwikkeling

    De vrouwtjes leggen hun eieren meestal onder de bast van dode loofbomen. Hier komen de larven onder beschutte omstandigheden uit in zelf of in anderen gegraven tunnels. Het heeft een sterk afgeplat lichaam en vertoont overwegend roofzuchtig gedrag.

    Insecten en hun larven maken deel uit van het dieet van de larven van de vuurkever. Ze voeden zich echter ook met schimmels die zich in dood hout hebben gevestigd. De larven verpoppen zich tussen het hout en de bast, om na twee tot drie jaar als volwassen kevers naar de oppervlakte te kruipen. Onder gunstige omstandigheden ontwikkelen volwassen kevers zich al na een jaar.

    Waar leven vuurkevers?

    Vuurkevers hebben dood hout nodig voor hun larven

    Vuurkevers bewonen bosranden en bossen waar loofbomen dominant zijn. Hoe natuurlijker het bos is, hoe makkelijker het is voor insecten om zich te verspreiden. Ze zijn afhankelijk van dood hout, dat nauwelijks voorkomt in bossen die worden gebruikt voor de houtproductie. In monoculturen, die voornamelijk uit coniferen bestaan, vinden vuurkevers geen geschikte leefomstandigheden.

    Hun larven hebben houtachtig materiaal nodig dat zich al in een vergevorderd stadium van ontbinding bevindt. Dit biedt bescherming en een hoge luchtvochtigheid, waarvan de larven afhankelijk zijn. Als het hout onbedekt is, vluchten de larven in vochtigere scheuren in het hout of in diepere bastlagen.

    Ook een kruidenrijke ondergroei met bloeiende planten is belangrijk, want volwassen vuurkevers halen hun voedsel uit de bloemen. Hier zijn nectarvormende kruidachtige planten belangrijk. Vuurkevers leven niet op bloemen die geen nectar te bieden hebben.

    Deze bomen hebben de voorkeur:

    • Eik
    • Lindeboom
    • berk

    overwinteren

    Volwassen vuurkevers houden geen winterslaap. Hun enige bestaansreden is om te paren, wat kort na het uitkomen tussen mei en juni plaatsvindt. Zodra dit is voltooid en de eieren zijn gelegd, sterven de dieren. Alleen hun larven overwinteren onder de bast van dode bomen. Hoe vaak de larven overwinteren hangt af van onder meer het weer en de voedselvoorziening. Meestal gaan er een tot twee winterperiodes voorbij voordat ze verpoppen.

    Of de larven in de winter actief zijn, hangt waarschijnlijk af van de omstandigheden. Hoe meer beschut en geïsoleerd het leefgebied, hoe actiever de larven zijn. Bij welke temperatuur de insectenlarven afsterven is niet bekend, althans niet van de inheemse soort.

    uitweiding

    Dendroides canadensis

    Deze soort van de vuurkeverfamilie, afkomstig uit Noord-Amerika, verbaasde onderzoekers. Ze haalden speciale eiwitten uit de larven, die fungeren als een natuurlijke bescherming tegen bevriezing. De watermoleculen bewegen veel langzamer als ze zich in de buurt van deze antivries-eiwitten bevinden. Hoe rustiger de bewegingen van watermoleculen, hoe lager de temperatuur kan dalen voordat water in ijs verandert.

    Zodra ijskristallen zijn gevormd, hechten de eiwitten zich aan het oppervlak van het kristal en voorkomen ze verdere groei van de microscopisch kleine ijsklontjes. Door deze mechanismen kunnen de larven van deze vuurkever temperaturen tot min 30 graden Celsius overleven.

    soorten

    De soortenrijke familie bevat 21 geslachten. Drie soorten zijn inheems in Centraal-Europa en bewonen zeer vergelijkbare habitats. Het is niet ongebruikelijk dat larven van verschillende vuurkeversoorten samenleven onder de bast van dode bomen. Ze lijken erg op elkaar en kunnen gemakkelijk met elkaar worden verward.

    Scharlaken vuurkever (Pyrochroa coccinea)

    Deze soort is tussen de 13 en 18 millimeter lang. Het lichaam is plat en breed. Elytra en pronotum baadt in sterke rode tinten, terwijl de rest van het lichaam gloeit in een diep zwart. Bij nadere inspectie is een bruinrode glans op het voorhoofd te zien. Opvallend zijn ook de klauwen aan de poten, omdat deze bij de scharlaken vuurkever roodbruin zijn.

    Hun vliegtijd is van mei tot juni. Deze soort komt relatief veel voor en komt ook voor in de zuidelijke en centrale delen van Scandinavië. Het leeft in bosranden en open plekken en wordt vaak gevonden op dood hout en bloemen.

    mannelijk vrouwelijk
    sensor gekamd vanaf het derde gewricht volledig gezaagd
    maat 13 tot 17 mm 14 tot 18 mm

    Roodkopvuurkever (Pyrochroa serraticornis)

    De roodharige vuurkever is iets kleiner dan zijn zwartkopfamilielid

    Deze kever is iets kleiner dan de scharlaken vuurkever en wordt slechts tussen de 10 en 14 millimeter lang. Er zijn overeenkomsten in de kleuring van het halsschild en de dekschilden, omdat deze ook rood zijn bij Pyrochroa serraticornis. Het belangrijkste verschil is de rode kopkleur, die deze soort zijn naam gaf.

    Goed om te weten:

    • komt voor in gematigde streken van Europa
    • voornamelijk in Centraal-Europa
    • Leeft aan bosranden en op open plekken
    • beduidend zeldzamer dan de scharlaken vuurkever

    Oranje vuurkever (Schizotus pectinicornis)

    Deze kever is de kleinste van alle van Europa afkomstige vuurkevers, aangezien hij een maximale lichaamslengte van negen millimeter bereikt. Het pronotum is aan de zijkanten wat afgerond en heeft een zwarte vlek. De dekschilden dragen platte langsribben, die erg zwak zijn. Beide delen van het lichaam zijn oranjerood gekleurd, terwijl de rest van het lichaam zwart is. Af en toe kan deze soort ook worden waargenomen onder de schors van sparren en pijnbomen.

    Verdeling:

    • grote delen van Europa tot voorbij de poolcirkel
    • voornamelijk loofbossen
    • vooral in de uitlopers en in de bergen

    larven identificeren

    Alle drie de inheemse soorten leggen hun eieren op dood hout. De larven leven onder de schors en lijken erg op elkaar. Sommige fysieke kenmerken worden gebruikt om de soort te identificeren. De verspreiding geeft ook een indicatie van de soort, ook al overlappen de gebieden elkaar vaak.

    Scarlet Fire Beetle Roodharige vuurkever Oranje vuurkever
    aanhangsels van de buik alleen maar alleen maar krom
    basis van bijlagen getand getand tandeloos
    antennes dun krachtig onbelangrijk
    Kleuring van verse kevers lichtbruin rood lichtbruin rood licht geelachtig bruin

    Verward met andere soorten

    Vuurkevers worden vaak verward met gelijkaardige soorten. Verschillende kenmerken helpen om de dieren van elkaar te onderscheiden. Deze zijn ook met het blote oog te zien.

    Dit is waar de soorten verschillen:

    • kleuring van de dekschilden
    • lichaamsvorm
    • piercing-zuigende monddelen in snavelkerven
    • kauwen monddelen in kevers

    Veelvoorkomende brandbug

    Deze soort behoort niet tot de kevers. Vuurwantsen zijn een aparte familie die behoort tot de orde Bekwantsen. Zo zijn de insecten slechts in de verte verwant aan de vuurkevers, die binnen de orde Kevers vallen. De Duitse triviale namen worden ten onrechte als synoniemen gebruikt. Vuurkevers worden in de volksmond vuurkevers genoemd en omgekeerd.

    De respectievelijke soorten zijn echter heel gemakkelijk te onderscheiden als je beter kijkt. Vuurwantsen hebben een typisch kleurpatroon. Hun dekschilden zijn rood gekleurd met zwarte stippen en driehoeken. Vuurwantsen worden vaak gevonden in grote aggregaties en bewonen open habitats zoals begraafplaatsen met loofbomen.

    lelie kip

    Deze plantenplaag behoort tot de familie van de bladkever en wordt gekenmerkt door een zegellakrode verkleuring van het halsschild en de dekschilden. Hierdoor kan de leliekever gemakkelijk worden verward met vuurkevers, maar deze insecten bereiken slechts een lichaamslengte tussen de zes en acht millimeter.

    Er zijn nog andere verschillen in levensstijl en voeding. Deze valse vuurwantsen zijn gespecialiseerd in lelies. Ze leggen hun eieren aan de onderkant van bladeren. De uitgekomen larven voeden zich met de bladeren zoals de volwassen insecten. Ze verpoppen zich in de grond.

    Vuurkevers in de tuin

    Omdat vuurkevers geen schade aanrichten en hun larven zelfs nuttig zijn, is het logisch om de dieren in je eigen tuin te vestigen. Hiervoor moet je de leefomstandigheden zo inrichten dat de kevers voldoende voedsel vinden, plekken om zich terug te trekken en plekken om hun eieren te leggen.

    Als u uw tuin dienovereenkomstig opnieuw wilt inrichten, moet u zich laten leiden door de manier waarop insecten leven.Hoe natuurlijker de leefomgeving, hoe aantrekkelijker de tuin voor vuurkevers. Je hebt niet veel ruimte nodig om een oase te creëren. Ook op het balkon kun je met kleine aanpassingen nieuwe woonruimtes creëren.

    dood hout

    Dood hout is een waardevolle habitat voor tal van organismen. In Centraal-Europa leven meer dan 1.300 verschillende soorten insecten op oud en dood hout. Dit omvat de larven van de vuurkever. Deze diversiteit aan insecten trekt talrijke zangvogels en spechten aan om zich met de insecten te voeden. Om zo'n soortenrijke oase in de tuin te creëren, kun je oud hout gebruiken. Omgevallen bomen, dode wortels of gevallen takken zijn uitstekend dood hout.

    Stapel het materiaal op in een hoek van de tuin of verdeel het gelijkmatig over de oppervlakte. Vuurkeverlarven voelen zich prettig in bijzonder dikke stammen die al in een vergevorderd stadium van ontbinding zijn. Er is een hoge luchtvochtigheid in verrot hout, waarvan de larven afhankelijk zijn.

    Zo ziet de ideale stapel dood hout eruit:

    • kuil graven
    • Stapel grove stukken tak, boomschijfjes en wortels
    • Vul bladeren en kreupelhout in de gaten

    tips

    Let op de grondwaterstand en bodemgesteldheid! Er mag geen water in holtes en holtes terechtkomen, omdat dit de dieren in gevaar brengt die in het dode hout overwinteren.

    bloeiende stroken

    Om de kevers een rijke voedselvoorraad te bieden, moet u bloemstroken maken die rijk zijn aan soorten. Je kunt dit in een gazon verwerken. De bloemen hebben de voorkeur als ze niet worden blootgesteld aan de brandende zon. Vuurkevers houden van halfschaduwrijke omstandigheden die vergelijkbaar zijn met die in bosranden en open plekken.

    tips

    Heesters en hagen dragen bij aan het leefgebied. Ook kleinere zangvogels vinden hier bescherming tegen roofdieren.

    Veel Gestelde Vragen

    Wat is het verschil tussen een vuurkever en een vuurwants?

    Vuurwantsen behoren tot een andere orde dan vuurkevers. Ze verschillen in hun kleur. Terwijl de gewone vuurkever rood van kleur is en zwarte aftekeningen heeft, zijn de drie inheemse soorten vuurkever effen rood. Insecten hebben proboscis-achtige monddelen die ze gebruiken om te zuigen. Vuurkevers hebben daarentegen kauwende monddelen.

    Waarom hechten vuurwantsen zich vast?

    Veel insecten combineren om te paren. Bij vuurkevers zijn echter geen verbindingen te zien die enkele uren of zelfs dagen aanhouden. Wat hier wordt bedoeld is de gewone vuurwants, die ten onrechte de vuurkever wordt genoemd. Mannetjes en vrouwtjes van deze insecten worden vaak waargenomen in een positie waarin de twee achtereinden stevig met elkaar verbonden zijn. Omdat de mannetjes willen voorkomen dat vrouwtjes paren met concurrenten, wordt de verbinding soms meerdere dagen in stand gehouden.

    Waar komen vuurkevers vandaan?

    De opvallende insecten leven onder bescherming van bomen en struiken in de kruidachtige onderlaag. Ze geven de voorkeur aan lichtomstandigheden en zitten vaak op bloemen omdat ze zich voeden met nectar. Ze leggen hun eieren in dood hout. Hier komen de larven uit, trekken zich terug in de vochtige kieren in het hout en jagen op andere insectenlarven.

    Het is een misvatting dat de dieren afhankelijk zijn van verbrand hout. Er is echter een soort genaamd de vuurkever die profiteert van bosbranden. Achter deze soort zit de Australische vuurjuweelkever.

    Levensstijl van de Australische vuurkever:

    • Eieren leggen op smeulende en rokende stammen
    • lepelvormige larven eten in het hout
    • Hars van levende bomen brengt de ontwikkeling van larven in gevaar

    Waar komt de naam vandaan?

    Veel vuurkevers hebben een opvallende kleur van scharlaken tot zwart. Het heldere rood is van oudsher geassocieerd met vuur, waardoor de kever zijn naam heeft gekregen. De wetenschappelijke naam is samengesteld uit de Griekse termen "pyros" voor vuur en "chroma" voor kleur. De Duitse naam is een vertaling van deze aanduiding. Vuurkevers worden ook ten onrechte vuurwantsen genoemd, maar ze behoren tot een andere familie.

    Wat hebben vuurwantsen nodig om te overleven?

    Insecten behoren tot de wezens die afhankelijk zijn van dood hout. Hun larven kunnen zich alleen ontwikkelen in de beschutting van oud hout, dat in een vergevorderd stadium van ontbinding is. Binnen is er een vochtige omgeving die optimale groeicondities biedt voor schimmels. Deze zijn van vitaal belang voor de larven, omdat ze bij voorkeur samen met andere insectenlarven worden gegeten.

    Waar zijn vuurwantsen goed voor?

    Vuurkevers blijken nuttige wezens te zijn bij ongediertebestrijding. Hun larven jagen op andere insectenlarven die zich in het dode hout bevinden. Ook de larven van de gevreesde schorskever staan op hun menu. Volwassen vuurkevers voeden zich voornamelijk met zoete plantensappen. Maar ook de plakkerige afscheidingen van bladluizen worden niet versmaad. Op deze manier zorgen vuurkevers ervoor dat schimmels zich niet verspreiden op de aangetaste plant.

Categorie:

Dieren in de tuin