- De beste locatie voor de avens
- Een winterharde vaste plant met een voorkeur voor kalkarme gronden
- Verjong de avens regelmatig
- De kruidnagelwortel als remedie en specerij
De avens (Geum) wordt in Duitse natuurlandschappen vertegenwoordigd door wilde voorkomens van avens (Geum urbanum) en beekavens (Geum rivale). Met een vestiging van avens in de tuin kan het zeker leiden tot een sterke verspreiding door zelf zaaien.
De echte avens vind je vaak in onze bossen
De beste locatie voor de avens
Gedeeltelijk beschaduwde tuinen zijn ideaal voor het planten van avens, waar de planten voldoende zonlicht en warmte krijgen, maar tegelijkertijd niet zo snel uitdrogen. Net als de eveneens zeer rijkbloeiende pracht verdraagt de avens geen overmatige wateroverlast, maar regelmatig water geven kan ook worden gebruikt om te voorkomen dat de wortels van de avens volledig uitdrogen.
Een winterharde vaste plant met een voorkeur voor kalkarme gronden
Net zoals de meeste soorten ijsplanten in dit land winterhard zijn, worden de avens, zelfs op koele plaatsen, eigenlijk slechts af en toe beschadigd bij vorst. Het losse en humusrijke plantensubstraat kan worden afgedekt met een beetje turf om de avens te beschermen tegen uitdroging en tegelijkertijd voor een eerder zure en kalkarme omgeving te zorgen.
Verjong de avens regelmatig
Na ongeveer 4 tot 5 jaar op dezelfde locatie dient u indien nodig de avens te verjongen om door deling de volgende aspecten te realiseren:
- de ongecompliceerde vermeerdering van de planten
- zorgen voor vitaliteit en overvloed aan bloemen
- losmaken en verbeteren van de grond
Graaf in het voor- of najaar de plant voorzichtig op en verwijder alle houtachtige delen. Verplant dan alleen de zachtere delen van de plant. Als je de avens weer plant op de oude locatie, moet je van de gelegenheid gebruik maken om de grond diep los te maken en in wat gedeponeerde compost en een portie veengrond (voor een lichtzure omgeving) als langdurige meststof te werken.
De kruidnagelwortel als remedie en specerij
De naam kruidnagelwortel gaat waarschijnlijk terug op het feit dat de wortels van deze plant qua geur en smaak erg lijken op kruidnagel. In tegenstelling tot andere fijnbloeiende vaste planten zoals de Salomonszegel met zijn niet te onderschatten vergiftigingspotentieel, wordt de kruidnagelwortel traditioneel gekweekt als natuurlijk middel en als keukenkruid. De gewone avens bloeit meestal van rond juni tot augustus en werd vroeger gebruikt als looimiddel en om bier en wijn op smaak te brengen.
tips
Er zijn veel verschillende ondersoorten van de avens met verschillende groeihoogten en bloemkleuren. Vooral in de kruidborder zijn mengsels van kleine groepen planten van verschillende soorten avens aantrekkelijk.