Borlottibonen inspireren als plant met hun roze en wit gespikkelde peulen. Ze overtuigen ook met een bijzonder aromatische smaak. Daarom worden Borlotti-bonen steeds vaker particulier geteeld. Ontdek hieronder hoe u met succes Borlottibonen zaait.
Zowel de peulen als de zaden inspireren met prachtige patronen
De kenmerken van Borlotti bonen
Borlottibonen komen, zoals de naam al doet vermoeden, uit Italië. Hun peulen zijn roze-wit gevlekt en hun zaden zijn ook gevlekt of gestreept met rood of bruin. Binnen deze bonensoorten zijn er verschillende varianten die verschillen in oogsttijd en groeitype. Borlottibonen zijn zowel als stokbonen als bushbonen verkrijgbaar:
- Lingua di Fuoco: vroegrijpe bosbonen, zaden met rode spikkels
- Lamon: Poolboon, roze-bruin gespikkelde bonenzaden
Ook de smaak van de borlottoboon is overtuigend: de bonen worden meestal geoogst als ze rijp zijn en hebben dan een romige, nootachtige smaak.
Borlottibonen kweken in de tuin
Kies de juiste locatie
Zoals alle soorten bonen, geven Borlotti-bonen de voorkeur aan zonnige, door de wind beschermde locaties. De grond moet los en niet te rijk aan voedingsstoffen zijn, omdat bonen tot de zwakke consumenten behoren. De pH moet tussen 5,5 en 7 zijn. Als uw Borlotti-variëteit een poolboon is, heeft u een klimhulpmiddel nodig. Ideeën voor zelfgemaakte klimhulpmiddelen vind je hier.
Liever de bonen
Als je een van de meer ongeduldige tuiniers bent, of gewoon aan de veilige kant wilt zijn, is het een goed idee om de bonen thuis te gaan verbouwen. Hierdoor kun je eerder oogsten en zorg je ervoor dat alle zaden ontkiemen. Om de bonen te bereiden:
- Week de zaden een nacht in water.
- Zet ze de volgende dag in vers gevulde potten van ongeveer 1 tot 3 cm diep in de grond.
- Het afdekken van de potten met huishoudfolie en een rubberen band zorgt voor meer vocht en warmte en een snellere kieming. Maar zorg ervoor dat de grond niet gaat schimmelen!
- Na de ijsheiligen kun je je jonge bonenplantjes uitplanten.
Borlottibonen uitplanten
De ideale plantafstand is afhankelijk van de bonensoort. Struikbonen worden 15 tot 30 cm uit elkaar geplant, stokbonen hebben iets meer ruimte nodig op 30 tot 50 cm. Pole Beans worden vaak in een cirkel rond een piramidevormig klimhulpmiddel geplant. Struikbonen moeten worden opgehoopt als de zaailingen ongeveer 15 tot 25 cm hoog zijn. Hier lees je hoe het werkt en waarom het goed is voor de planten.