Met een droge of schrale weide creëert u een ware biotoop op uw erf waarin tal van kruiden, onderheesters en heideplanten, maar ook een grote diversiteit aan dieren - zoals insecten - zich zeer prettig voelen. Een droge weide is echter niet geschikt voor enige vorm van agrarisch gebruik, zoals hooien of begrazing door grazende dieren.
Kenmerken van een droge weide
Zoals de naam al doet vermoeden, wordt de droge weide gekenmerkt door droge grond die arm is aan voedingsstoffen. Ideale gronden voor droge weiden zijn erg zanderig en hebben door de losse en doorlatende grond een zeer goede afwatering. Vocht, bijvoorbeeld van neerslag, sijpelt weg of verdampt zeer snel. Droge weiden hebben in de regel weinig verzorging nodig, omdat b.v. te frequente bemesting beschadigt planten die zijn aangepast aan de arme grond. Er zijn tal van verschillende soorten arme weiden, waarvan de typische plantenpopulatie enerzijds afhangt van de specifieke ligging - meer vlak land of meer bergen - en anderzijds van het type ondergrond. Droge weiden hebben niet veel voeding en vocht nodig, maar wel veel zon.
Typische planten van een droge weide
Op een droge weide vind je zelden grassen. Ook vocht- en voedselminnende wilde planten zoals paardenbloem of zuring voelen zich hier niet op hun gemak. In plaats daarvan zijn de beschreven omstandigheden ideaal voor weidekruiden, die meestal snel worden verdrongen door concurrerende planten op conventionele weiden. Typische planten voor droog gras zijn bijvoorbeeld:
- verschillende soorten sedum
- Heather Pinks en Sand Thrifts
- Veldvogelmuur
- Berg Zanddruppels
- verschillende gentianen
- zilveren distels
- pasqueflowers
- Kartuizer anjers
- Weide Salie
- verschillende tijmen (salietijm, gewone tijm)
- agrimonie
- Reigersnavel
- zoete klaver
- ook enkele droge grassen (zilvergras, blauwgroen iriserend gras, steppetimotheegras, gewoon trillend gras)
Adonisrozen, sleutelbloemen of wateraardbei gedijen ook uitstekend op een droge weide op zeer zonnige plaatsen. Let er bij het kopen van een zadenmix voor droge weiden op dat deze voornamelijk meerjarige, inheemse planten bevat.
Soorten droge weide
In wezen worden de verschillende soorten droge weide van elkaar onderscheiden op basis van hun ondergrond, hoewel de overgangen meestal vloeiend zijn en de meeste weidekruiden gedijen op bijna elke arme grond. De belangrijkste droge weiden zijn:
- zanderige droge weide
- Kalk Droge Weide
- Steppe droge weide
Droge zandweiden zijn typerend voor de heidelandschappen in Midden- en Noord-Duitsland, terwijl de kalkrijke droge weiden vooral in Midden-Europa te vinden zijn. De halfdroge weilanden, die overal voorkomen maar door intensief landbouwgebruik op veel plaatsen zijn teruggedrongen, vormen een natuurlijke overgang tussen droge en rijke weilanden.
tips en trucs
Klei- en leembodems zijn niet geschikt voor het aanleggen van een droge weide. Ongeschikte grond kan echter worden afgegraven en vervangen door een meer optimaal zand-grondmengsel, dat wordt uitgespreid over een dikke laag grind.