- Bloeitijd in de zomer
- Aantal en grootte van de bloemen
- Bescheiden schoonheid
- Mannelijke en vrouwelijke planten
Wanneer de bloemen van het kruid der onsterfelijkheid in de zomer verschijnen, kan een nieuwe eigenaar versteld staan. Omdat ze klein, onopvallend en bleekgroen van kleur zijn. Maar op het tweede gezicht kun je er zeker verliefd op worden!

Bloeitijd in de zomer
De voorwaardelijk winterharde Jiaogulan planten overwinteren buiten alleen als wortelstok, terwijl de bovengrondse delen van de plant afsterven. Zodra het weer warmer wordt in het voorjaar, wordt alle energie geconcentreerd op de nieuwe groei van groene ranken. De bloemen moeten nog even geduld hebben tot ook voor hen het moment daar is. Dit is alleen het geval in juli en augustus. We hebben hier dus te maken met een zomerbloeier.
Exemplaren die binnen fel overwinteren behouden hun ranken, maar laten de winter zonder bloemen voorbij gaan. Ze hebben ook hun belangrijkste bloeiperiode in de zomer.
Aantal en grootte van de bloemen
Een halfschaduwrijke standplaats, gecombineerd met optimale verzorging, lokt tal van bloemen uit de Jiaogulan plant. Hoewel ze in grote aantallen voorkomen, slagen ze er nog steeds niet in om de hoofdattractie te worden.
- de bloemen verschijnen op pluimen
- de bloeiwijzen hangen naar beneden
- ze kunnen wel 30 cm lang worden
- elke bloem is echter erg klein, ongeveer 3 mm
Bescheiden schoonheid
Aan de mini maat is een groen-witte kleur toegevoegd. Hierdoor kunnen de bloemen zich nauwelijks onderscheiden van het al even groene blad. Daardoor vallen ze nauwelijks op. Van veraf gezien zijn ze "er niet", pas als je dichterbij komt word je je ervan bewust.
Wie de moeite neemt om goed naar de bloemen te kijken, zal hun onopvallende, eenvoudige schoonheid waarderen. Elke individuele bloem heeft de vorm van een ster. Dit maakt ook duidelijk dat Jiaogulan uit de kalebasfamilie komt.
Mannelijke en vrouwelijke planten
Jiaogulan, met de botanische naam Gynostemma pentaphyllum, kan zowel als mannelijke als vrouwelijke plant groeien. In de botanie wordt dit tweehuizigheid genoemd. Dit betekent dat een exemplaar alleen vrouwelijke of alleen mannelijke bloemen heeft.
Om vrouwelijke bloemen te kunnen bevruchten, moet er een mannelijke bloeiende plant in de buurt zijn. Deze unie geeft aanleiding tot bolvormige bessen nadat ze zijn verdord. De zwarte vruchten met een diameter van ca. 8 mm worden alleen gevormd op de vrouwelijke plant.
De bessen zijn eetbaar, maar hebben geen geneeskrachtige waarde zoals de rijke bladeren.