De hondsroos (Rosa corymbifera), die vooral in Midden-Europa veel voorkomt - niet te verwarren met de zeer gelijkaardige hondsroos (Rosa canina) - is een zeer onderhoudsvriendelijke en groeikrachtige wilde roos die uitstekend geschikt is voor hagen in de tuin . In tegenstelling tot veel andere wilde rozensoorten ontwikkelt Rosa corymbifera nauwelijks doorns.

De hondsroos is in de volksmond ook wel bekend als een hondsroos

De hond steeg in een notendop in één oogopslag

  • Botanische naam: Rosa corymbifera
  • Geslacht: Rozen (Rosa)
  • Familie: Rozenfamilie (Rosaceae)
  • Gemeenschappelijke namen: hondsroos, rozenbottel, wilde roos, struikroos, slapende doorn
  • Herkomst en verspreiding: klimaatgematigde zones van het noordelijk halfrond, v. A. Centraal Europa
  • Groeihoogte: twee tot drie meter
  • Typische kenmerken: bladeren zijn aan de onderkant behaard, struik heeft bijna geen doorns
  • Standplaats: zonnig tot halfschaduw en warm
  • Bodem: rijk aan voedingsstoffen, met klei en kalk
  • Bloemen: witte tot lichtroze bloemblaadjes
  • Bloeitijd: juni
  • Vruchten: Rozenbottels (oranjerood als ze rijp zijn)
  • Bladeren: afwisselend, geveerd blad
  • Gebruik: bijv. als basis voor hybride theeroosjes
  • Toxiciteit: nee
  • Winterhardheid: ja

Hondsrozen zijn bijna overal te vinden

Als wilde rozen die perfect zijn aangepast aan hun omgeving, zijn alle haagrozen niet alleen niet veeleisend qua locatie en verzorging, maar ook extreem winterhard. Rosa corymbifera verdraagt temperaturen tot min 29 °C en is daarom perfect voor aanplant in zeer koude streken. Hoewel hondsrozen in de herfst hun bladeren verliezen, vormen ze in de zomer een dichte, ondoordringbare haag met fris, groen blad en talrijke grote, geurende bloemen. In de natuur komt de hondsroos vooral voor in struiken en aan de randen van droge bossen.

Hondenroos of hondenroos?

De term "hondsroos" wordt in de eerste plaats opgevat als de twee nauw verwante en daarom uiterlijk zeer vergelijkbare maar niettemin verschillende wilde rozensoorten Rosa corymbifera (de eigenlijke hondsroos) en Rosa canina (ook wel hondsroos genoemd). De bekende en zeer gezonde rozenbottels, de felrode vruchten van de wilde roos, worden verzameld van de hondsroos, die ook inheems is. De vruchten van de hondsroos daarentegen worden niet gebruikt in de keuken of in de natuurgeneeskunde.

De hondenroos in de tuin

De hondsroos - zowel Rosa corymbifera als Rosa canina - is perfect voor wild romantische en onderhoudsvriendelijke hagen die ondoorzichtig en ondoordringbaar zijn. Beide soorten kunnen afzonderlijk of in combinatie met andere wilde rozen worden geplant. Bijzonder interessante plantpartners zijn:

  • Rosa multiflora (getufte roos),
  • Rosa rubiginosa (Schotse Briar Rose),
  • Rosa rugosa (appel- of aardappelroos),
  • Rosa carolina (zand- of weideroos)

tips

Deze wilde rozen moeten ongeveer 80 centimeter uit elkaar worden geplant. Regelmatig snoeien is zinvol voor een bossige en krachtige groei, waarvoor ook heggenscharen (€ 77,00) kunnen worden gebruikt.

Categorie:

Kruiden