- oorsprong
- Welke locatie is geschikt?
- groei
- bloesem
- bladeren
- Water woestijnroos
- overwinteren
- Bemest woestijnroos op de juiste manier
- bladeren verliezen
- Snijd woestijnroos correct
- verpotten
- voortplanting
- teelt
- Ziekten
- Is woestijnroos giftig?
- soorten
De woestijnroos is een buitengewoon mooi en niet veeleisend ornament voor de vensterbank in huis - en toch eerder een zeldzaamheid onder hobbytuiniers. We hebben alles op een rijtje gezet wat er te weten valt over de Afrikaanse schoonheid.
De woestijnroos is helemaal geen roos
Inhoudsopgave
Toon alles- oorsprong
- Welke locatie is geschikt?
- groei
- bloesem
- bladeren
- Water woestijnroos
- overwinteren
- Bemest woestijnroos op de juiste manier
- bladeren verliezen
- Snijd woestijnroos correct
- verpotten
- voortplanting
- teelt
- Ziekten
- Is woestijnroos giftig?
- soorten
- Blijf warm en zonnig
- Draai af en toe voor een evenwichtige, rechte groei
- Kan/moet in de zomer ook buiten geplaatst worden
- In de winter geen omgevingstemperaturen onder 10°C
- Stam succulent met waterbergende caudex stengel
- Hierdoor heeft het een opvallende uitstraling en is het zeer droogtebestendig
- Bereikt een hoogte tot 5 m en een stamdiameter van 2 m in het wild
- Langzame groei
- Bereikt enkele honderden jaren van leven
- Woestijnroos heeft weinig water nodig
- Kan lang overleven zonder water te geven door caudex stengel
- Vermijd absoluut wateroverlast
- Nauwelijks water geven in de winter
- Stel een beetje koeler, maar helder
- Geen temperaturen onder de 10°C
- Weinig tot geen water geven
- Ongunstige locatie
- Omstandigheden veranderden te snel na de winterstop
- wateroverlast
- overbemesting
- Voorkeur boven de snijmethode wanneer een exemplaar met volledig ontwikkelde caudex gewenst is
- Hoog slagingspercentage door goede ontkieming
- Plant niet dieper dan 1 cm in de grond
- Warme, heldere groeiplaats
- Duur tot de eerste bloei: minimaal 2 jaar
oorsprong
De woestijnroos, botanisch Adenium, is eigenlijk helemaal geen roos - hij behoort tot de dogbane-familie. Het dankt zijn mooie naam aan zijn roosachtige bloemen, die zelfs in warme, droge omstandigheden zullen genieten van hun pracht. Omdat de plant is aangepast aan dezelfde omgevingsomstandigheden - is zijn habitat semi-aride, d.w.z. een klimaat dat wordt gekenmerkt door lange droge perioden. Met name de woestijnroos is inheems in de steppen van Afrika en Arabië.
Welke locatie is geschikt?
Voor de teelt op onze breedtegraden betekent dit dat de woestijnroos een zonnige, warme standplaats nodig heeft. Het gedijt het beste op een lichte plek op de vensterbank en kan goed omgaan met intens zonlicht en warmte. U moet hem echter af en toe draaien, zodat hij niet schuin naar de kant van het licht groeit. In de zomer kan en moet je ze ook buiten zetten, want de lichtopbrengst is hier zeker groter dan in de kamer. In de winter moet u ervoor zorgen dat de omgevingstemperatuur niet onder de 10°C komt.
Desert Rose locatieregels om te onthouden:
groei
De woestijnroos is toegewezen aan de struiken, maar groeit als een succulente stengel. Het vormt dus een caudex, een zwaar houtachtige stam, die zijn gewoonte meer boomachtig maakt. De caudex wordt gebruikt voor een effectieve, langdurige wateropslag en maakt van de woestijnroos een echte plantenkameel omdat hij gemakkelijk lange periodes van droogte overleeft. Het waterbergend vermogen maakt de stam erg dik en de verdikking aan de onderkant zorgt voor een onderscheidend totaalbeeld.
In het wild bereikt de stam van de woestijnroos in zijn oorspronkelijke leefgebied een diameter van maximaal 2 meter. Hij wordt tot 5 meter hoog, maar blijft kleiner in Centraal-Europa vanwege de lagere toevoer van licht en warmte. Het groeit heel langzaam en bereikt een Methusalem-leeftijd van enkele honderden jaren.
De groeikenmerken van de woestijn rijzen in één oogopslag:
bloesem
De woestijnroos dankt zijn naam aan de fraaie, roze tot roodachtige, witte of violette komvormige bloemen. Hun vorm toont ook hun nauwe verwantschap met de oleander. Ze zijn eindstandig, vijfvoudig en buisvormig en versterken hun kleur naar buiten toe. Met een diameter tot 5 centimeter zijn de bloemen relatief groot. Ze verschijnen in het late voorjaar tot de vroege zomer, rond april tot juli.
bladeren
De bladeren van de woestijnroos zijn ook heel aantrekkelijk met hun vingerstructuur en hun rijke groen en geven de plant een exotisch tintje door hun leerachtige textuur naast de grotesk ogende caudex stam. De bladeren zijn geclusterd aan de uiteinden van de scheuten en zijn ongeveer 5 tot 15 cm lang. De vorm van de afzonderlijke bladeren is omgekeerd eivormig en geheel. In zijn geboortestreek is de woestijnroos bijna wintergroen, maar in Duitsland laat hij zijn bladeren vallen tijdens de winterslaap.
Water woestijnroos
Als stengelsucculent maakt de woestijnroos het de hobbytuinier gemakkelijk water te geven. Omdat ze zoveel water kan oppotten in haar caudex, kun je haar af en toe vergeten of een paar weken op vakantie gaan zonder een vervanging van de gieter te regelen. Over het algemeen redt het zich ook met weinig water, wateroverlast is veel belangrijker dan een gebrek aan water. Het kan leiden tot wortel- en stamrot en moet koste wat kost worden vermeden.
U hoeft en mag in de winter nauwelijks water te geven - dat zou het gebrek aan licht tegengaan. Na de winterstop moet je ze maar geleidelijk weer aan meer water laten wennen.
Onthouden:
overwinteren
De afnemende lichtvoorraad van onze Midden-Europese winter betekent een rustperiode voor de woestijnrozencultuur. Zet ze echter niet in het donker, maar laat ze op een lichte stoel bij het raam. Volgens haar vegetatieve pauze heeft ze ook in de winter koelere temperaturen nodig, die niet onder de 10°C mogen komen. Een goede locatie is op een vensterbank in een ruimte die niet te warm is. Het is belangrijk om weinig of helemaal geen water te geven - te veel groeidrift door water geven kan de bloei in de volgende lente en zomer verhinderen!
De regels voor het overwinteren van de woestijnroos:
Lees verder
Bemest woestijnroos op de juiste manier
Je kunt de woestijnroos een beetje bemesten tijdens de vegetatiefase, maar maximaal om de 2 weken. Gebruik een meststof met uitgebalanceerde hoeveelheden kalium, fosfor en stikstof.
bladeren verliezen
Hoewel de woestijnroos in zijn thuisland bijna tot volledig wintergroen is, verliest hij hier in de loop van de herfst zijn bladeren. Dit is heel normaal voor zover ze een rustperiode nodig heeft in het licht van het afnemende licht. Je hoeft je dus geen zorgen te maken over vallende bladeren in oktober.
Als de woestijnroos echter zijn bladeren verliest in de lichtrijke vegetatiefase, is dit twijfelachtig. In dit geval kunnen verschillende factoren de schuld zijn. De meest waarschijnlijke zijn de volgende:
Ongunstige locatie
De standplaatsomstandigheden voor de woestijnroos zijn ongunstig als ze te donker of te tochtig zijn. Zorg er altijd voor dat de Afrikaanse plant veel zon krijgt. Ze houdt ook niet van tocht.
Te snelle verandering van omstandigheden na de winterstop
Vanwege de trage stofwisseling moet de woestijnroos na de winterstop voorzichtig en langzaam wennen aan de toenemende hoeveelheid licht en water. Vermijd indien mogelijk een radicale start van de vegetatiefase door ze in het voorjaar meteen in de brandende zon te plaatsen en ze met veel water te proberen te laten ontkiemen en bloeien. In plaats daarvan is het beter om ze eerst op een iets lichtere plek te zetten en heel geleidelijk te beginnen met water geven.
wateroverlast
Een te nat substraat is erg slecht voor de woestijnroos. Zorg er altijd voor dat het substraat niet blijvend nat is en onthoud dat de plant voldoende water opslaat in de stam. Wortel- en stengelrot kan niet alleen leiden tot tijdelijke bladval, maar ook de plant blijvend beschadigen.
overbemesting
Zelfs bij het bemesten mag je de woestijnroos niet overweldigen. Als langzaam groeiende steppeplant heeft ze tijdens de vegetatiefase slechts om de 14 dagen een kleine hoeveelheid mest nodig. Bij te veel of te agressieve mest kan de woestijnroos gemakkelijk verbranden.
Lees verder
Snijd woestijnroos correct
Het snoeihoofdstuk is bij de woestijnroos snel afgevinkt: door zijn langzame groei en matige vertakking heeft hij helemaal geen snoeiverzorging nodig.
Als je echt een speciale vorm van training wilt, misschien ook wel in de richting van de bonsaicultuur, dan kun je natuurlijk met een snijgereedschap aan de woestijnroos werken - maar deze moet goed geslepen en hygiënisch schoon zijn. Het verdrijft meestal weer goed van snoeihout. In geen geval mag de caudex gewond raken, die als waterreservoir het levenselixer is voor de woestijnroos.
Lees verder
verpotten
Als de woestijnroos voor de eerste keer bloeit, is het raadzaam om deze in het volgende vroege voorjaar te verpotten. Gebruik als substraat een eenvoudig mengsel van in de handel verkrijgbare kamerplantengrond en een goede hoeveelheid zand. In de jaren die volgen, hoef je de plant alleen te verpotten als de emmer erg krap wordt.
Lees verder
voortplanting
Wilt u uw woestijnroos vermeerderen? Dit is relatief eenvoudig te doen met stekken. Deze methode wordt met name aanbevolen omdat de woestijnroos zo langzaam groeit. Bij het opkweken van stekken hoef je niet zo lang te wachten op een volgroeide plant en de eerste bloem. Snijd hiervoor een middellange scheut en plaats deze in een pot met potgrond op een lichte, warme plaats. Voor de beworteling gelijkmatig vochtig houden en eventueel afdekken met folie.
Lees verder
teelt
Het kweken van een woestijnroos uit een zaadje kost iets meer tijd. Geduld loont echter in meerdere opzichten: in tegenstelling tot een stek ontwikkelt zich uit een zaadje een plant met een veel beter ontwikkelde caudex - dus je mag een exemplaar verwachten met alle karakteristieke eigenschappen. Daarnaast laten de zaden van de woestijnroos een goede ontkieming zien. Vaak zal de bloemkleur terugvallen naar de oorspronkelijke roze tint - in tegenstelling tot de snijvariant krijg je met deze methode immers geen kloon.
Let er bij het planten van het zaad op dat u het niet te diep onder het grondoppervlak plant. Het mag maximaal één centimeter zijn. Om te ontkiemen zet u de zaadpot op een zo licht en warm mogelijke plek en houdt u het substraat gelijkmatig vochtig. In de regel duurt het slechts één tot anderhalve week voordat de zaailing verschijnt. Als hij een hoogte van ongeveer 10 centimeter heeft bereikt, zet hem dan in een nieuwe pot met cactusaarde en ga verder met het telen volgens de soortgebonden verzorgingsregels. Het duurt echter minstens twee jaar voordat de woestijnroos uit zaad is gegroeid om voor het eerst te bloeien.
Zaadteelt in één oogopslag:
Lees verder
Ziekten
Gelukkig is de woestijnroos behoorlijk resistent tegen ziekten en plagen. In de verwarmde ruimte kunnen af en toe spintmijten of wolluizen verschijnen. Deze zijn echter eenvoudig te bestrijden door te douchen en eventueel te besproeien met een olieachtig mengsel of brandnetelbouillon.
Is woestijnroos giftig?
Het feit dat de woestijnroos tot de dogbane-familie behoort, zegt genoeg: ze is giftig in alle delen van de plant. In huishoudens met kleine kinderen en dieren die graag aan kamerplanten knabbelen, dient u daar zoveel mogelijk afstand van te houden. Het melkachtige plantensap, dat door de lokale bevolking in hun thuisland ook als pijlgif.webp werd gebruikt, is bijzonder giftig. De giftige cardenoliden zijn hier sterk geconcentreerd en veroorzaken bij consumptie irritatie van de slijmvliezen, misselijkheid en braken, krampen en stoornissen van de bloedsomloop tot en met levensbedreigende hartverlamming.
Lees verder
soorten
De bekendste variëteit binnen de woestijnrozen is de Adeniumobesum. Daarnaast zijn er 5 tot 15 andere soorten die in dit land als sierplant worden gekweekt. Hier is een kleine selectie:
Adeniumobesum
Deze meest voorkomende soort komt het meest voor in plantencentra, hoewel er ook enkele ondersoorten zijn met namen als A. honghel, A. Coetaneum of A. Somalense. Ze hebben verschillende bloemkleuren van wit tot donkerroze en hebben verschillende uiterlijke kenmerken zoals bijzonder kurkachtige bast of gedifferentieerde vertakking. Hij wordt binnen en buiten in potten tot ongeveer 3 meter hoog en heeft veel zon en warmte nodig.
adenium arabisch
Deze variëteit komt vrij dicht bij de Adenium obesum, maar wordt beschouwd als de meest geschikte voor bonsaicultuur onder de woestijnrozen. De caudex is iets meer uitgesproken dan die van de Adenium obesum en de bladeren zijn bijzonder groot. Haar bloemkleuren variëren tussen roze, helder rood en diep paars met vurige centra. De Adenium arabicum wordt vaak verkocht in de vorm van zaden, wat een vrij ontwerpspectrum opent voor bonsai-enthousiastelingen.
Adenium multiflorum
De Adenium multiflorum heeft zijn belangrijkste kenmerk al in zijn naam: de bloemen zijn bijzonder rijk en kleurrijk, met de kleuren variërend tussen roze, roze tinten of mauve nuances, afhankelijk van het exemplaar. De vreugde van bloesem wordt vergroot door een aangenaam zoete geur. De bladeren zijn tot 10 cm lang en glanzend donkergroen. Helaas draagt deze soort het grootste deel van het jaar geen blad of bloemen. Over het algemeen bereikt de Adenium multiflorum een hoogte van een halve meter tot 3 meter.
Adenium oleifolium
In het Duits heet deze variëteit Ölbaumblättrige Wüstenrose en vertoont een overeenkomstig blad met 4-13 mm lange, olijfgroene bladeren. Qua grootte is het de kleinste woestijnrozensoort met een maximale groeihoogte van slechts zo'n 30 tot 45 centimeter. De bloemen verschijnen in roze tinten, zalmroze tot roodachtig.
Adenium swazicum
De Adenium swazicum komt uit Swaziland en is qua standplaats een kleine uitzondering onder de woestijnrozen: hij houdt ook van een beetje halfschaduw en heeft niet per se zoveel mogelijk zon nodig zoals de andere soorten. De Adenium swazicum is ook een van de kleinere woestijnrozensoorten met een maximale hoogte van 45 tot 60 centimeter. De bloemen verschijnen in het voorjaar iets eerder dan de Adenium obesum en verrukken met intens roze tot magenta tinten.