- oorsprong
- groei
- bladeren
- bloesem
- hoogtijdagen
- fruit
- Welke locatie is geschikt?
- winterhard
- Welke grond heeft de plant nodig?
- Waterstro bloemen
- Bemest strobloemen op de juiste manier
- Snijd strobloemen op de juiste manier
- Kweek strobloemen
- Ziekten
- ongedierte
- Tip:
- soorten
Strobloemen zijn met hun kleurrijke, geclusterde mandbloemen zeer sympathieke tuinplanten, hoewel ze in dit land vooral bekend staan als ingrediënt voor droogarrangementen. In dit artikel wordt uitgelegd hoe u uw huis zowel vers als droog kunt verfraaien met strobloemen.

Inhoudsopgave
Toon alles- oorsprong
- groei
- bladeren
- bloesem
- hoogtijdagen
- fruit
- Welke locatie is geschikt?
- winterhard
- Welke grond heeft de plant nodig?
- Waterstro bloemen
- Bemest strobloemen op de juiste manier
- Snijd strobloemen op de juiste manier
- Kweek strobloemen
- Ziekten
- ongedierte
- Tip:
- soorten
- Eeuwige bloemen vormen hun eigen geslacht van planten met ongeveer 600 soorten
- Hun herkomstgebieden bevinden zich in Australië, Zuid-Afrika, het Middellandse Zeegebied, het Nabije Oosten tot Centraal-Azië en Nieuw-Zeeland
- In dit land worden slechts enkele soorten als eenjarige tuinplant gekweekt
- Bekend om zijn gebruik in gedroogde boeketten
- Soorten die in dit land worden gekweekt zijn meestal eenjarigen, veel andere soorten zijn ook vaste planten, soms met een struikachtige groeiwijze
- Hoogte meestal tussen de 20 en 80 centimeter
- Rechtop tot uitgestrekte, tomenteuze, rijk vertakte stengel
- penwortel, klontervormend
- Afwisselend, soms de steel omklemd, soms met een korte steel
- lancetvormig, lineair tot ovaal of wigvormig contour
- geheel
- Voelbare, plakkerige haren aan de onderkant
- Typisch komvormig uiterlijk
- In de tuin vormen meestal solitair en terminaal staande op de stengels, in wilde vormen vaak in trossen, geclusterd in paraplu-achtige trossen
- Kleur oorspronkelijk overwegend geel, met tuinsoorten ook roze-wit tot oranje, rood, roodbruin en paars
- Zo warm en zonnig mogelijk
- Zeer geschikt voor balkons en terrassen in kuipcultuur
- Plant ver naar voren in het bed
- Bodem moet vrij weinig voedingsstoffen bevatten, maar humus
- Goede doorlaatbaarheid door drainage met zand of geëxpandeerde klei
oorsprong
De helichrysum behoort tot de madeliefjesfamilie en vormt een eigen plantengeslacht met de botanische naam Helichrysum. Dit omvat een indrukwekkend aantal van ongeveer 600 soorten, waarvan er hier in Midden-Europa slechts enkele als tuinbloemen worden gekweekt. Dit omvat vooral de soort Helichrysum bractaetum, de tuinhelichrysum. Ze komt oorspronkelijk uit Australië.
Over het algemeen zijn de herkomstgebieden van het soortenrijke geslacht helichrysum veel uitgebreider en verspreid over meerdere continenten. Een groot deel van de soort komt ook uit de Kaapregio van Zuid-Afrika, een kleiner deel uit het Middellandse Zeegebied en het Nabije Westen en Centraal-Azië, evenals uit Nieuw-Zeeland.
Terwijl de eeuwige bloemen in hun wilde vorm meestal hardnekkig groeien in hun thuisgebieden, worden ze in Duitsland meestal als eenjarige gekweekt. Omdat sommige soorten hun bloemkleur goed behouden als ze gedroogd zijn, zijn het populaire droogboeketbloemen geworden - vandaar hun naam.
Oorsprong in één oogopslag:
groei
De helichrysum-soorten die we als tuinplanten gebruiken, groeien meestal als eenjarige, hoewel veel soorten ook vaste planten zijn of zelfs een halfheesterachtige tot struikachtige groeiwijze ontwikkelen. De meeste soorten bereiken een hoogte tussen de 20 en 80 centimeter. Ze hebben meestal een rechtopstaande, soms uitgestrekte stengel met viltige haren en rijke vertakkingen. Strobloemen houden zich met een penwortel aan de grond vast en vormen ook bosjes.
Groeikenmerken in zoekwoorden:
bladeren
De bladeren van de helichrysum zijn frisgroen en zitten afwisselend aan de stengel. Bij sommige soorten zijn ze stengelomvattend, in de tuin helichrysum slechts kortgesteeld. Bij de laatste soorten hebben ze een langwerpige, lancetvormige tot lineaire vorm, bij andere zijn ze ook ovaal tot wigvormig. De bladranden zijn heel. Door de viltige, grijzige haren hebben de bladeren van de helichrysum een zijdezachte textuur en voelen licht plakkerig aan.
Plaateigenschappen in het kort:
bloesem
Aan de uiteinden van de takken zitten de bloemen, die een typisch komvormig uiterlijk hebben. In de tuinvormen staan ze meestal alleen op de rechtopstaande stengels, in de wilde vormen zijn ze vaak geclusterd en parapluvormig. De bloemen van de meeste wilde vormen zijn geel van kleur, maar tuinsoorten hebben al lang een veel breder scala aan kleuren, van witachtig roze, fel oranje tot rood, kastanjebruin en paars.
Bloemen in één oogopslag:
hoogtijdagen
De bloemen van de helichrysum openen meestal in juli en blijven tot september.
fruit
Zogenaamde achenes met een zuilvormige vorm van de bloemen. Net als bij andere samengestelde planten, zoals de paardenbloem, vormen deze ingesloten vruchten een pappus - de zaden krijgen veerachtige haren zodat ze door de wind kunnen worden gedragen om te zaaien.
Welke locatie is geschikt?
In zijn geboortegebied groeit de helichrysum meestal op open plekken op leem-zandige tot zandgrond. Als je hem in de tuin wilt kweken, bied hem dan een plek aan die zo zonnig en warm mogelijk is. Door hun honger naar licht en warmte zijn ze ook uitstekend geschikt als balkon- en terrasplant in kuip. Wil je ze samen met andere planten in het bed kweken, plaats ze dan zo ver mogelijk naar voren zodat ze altijd voldoende zon krijgen.
Sitevoorwaarden in het kort:
winterhard
In tegenstelling tot veel van zijn wilde tegenhangers, is de tuinhelichrysum sowieso eenjarig. De kwestie van winterhardheid rijst bij haar niet.
Sommige soorten die hier ook worden gekweekt zijn ook meerjarig, maar vaak vorstgevoelig. Deze omvatten bijvoorbeeld het kerriekruid, ook bekend als Italiaanse helichrysum (Helichrysum italicum), dat meestal wordt gebruikt als specerijplant. De soort, die oorspronkelijk uit het Middellandse Zeegebied komt, overleeft de zeer koude winters niet, dus in de winter moet hij in een koele binnenkamer worden geplaatst.
De Zuid-Afrikaanse helichrysum (Helichrysum splendidum) is meerjarig en relatief winterhard, maar moet bij strenge vorst toch enige bescherming krijgen.
Welke grond heeft de plant nodig?
De helichrysum heeft een relatief voedselarme grond nodig met een goed humusgehalte. Daarnaast dient er vooral bij opslag in kuipen een effectieve drainagelaag in de ondergrond te worden gewerkt. Voeg dus een flinke portie zand of een kleine hoeveelheid geëxpandeerde klei toe aan de grond.
Onthouden:
Waterstro bloemen
In de buitencultuur hoef je immortelle niet per se apart water te geven, ze verdragen droogte veel beter dan te veel vocht. Als je ze in kuipen kweekt, is regelmatig water geven noodzakelijk, maar het moet matig zijn. Zorg ervoor dat er geen wateroverlast ontstaat en leeg eventueel stilstaand water in de onderzetter, dat zich bijvoorbeeld door regen heeft opgehoopt, zo snel mogelijk.
Bemest strobloemen op de juiste manier
Door zijn weinig eisende en weinig voedselhongerige karakter kun je met de helichrysum volledig zonder kunstmest, zelfs met de emmercultuur.
Snijd strobloemen op de juiste manier
Ook de strobloem heeft geen speciale snijverzorging nodig. Alleen de uitgebloeide bloemen moeten regelmatig worden schoongemaakt om nieuwe bloei op te wekken en een verzorgd uiterlijk te behouden.
Kweek strobloemen
Eeuwige bloemen worden vermeerderd door zaden. Omdat ze er veel van produceren, kun je ze in de herfst zelf verzamelen en in de winter op een koele, droge plaats bewaren. Vanaf het vroege voorjaar in maart kun je ze zaaien en binnen kweken. Zet ze hiervoor in plantenbakken met potgrond en dek ze er slechts licht mee af. Zet ze op een lichte maar niet te warme plaats. De kiemtemperatuur ligt rond de 18°C. Na ongeveer 2 tot 3 weken zouden de zaailingen moeten verschijnen.
Vanaf april kunt u de jonge plantjes uitprikken en in kleine individuele potten plaatsen. Voordat je buiten gaat planten, moet je wachten tot eind mei op de ijsheiligen. Op dit moment is het ook mogelijk om direct te zaaien.
Ziekten
Strobloemen zijn over het algemeen relatief robuust en niet erg vatbaar voor ziekten. Af en toe kunnen ze echter worden aangevallen door echte meeldauw uit de fles. Deze schimmel verschijnt als grijsachtige tot paarse, vlekkerige coatings op de bladeren, die vervolgens geleidelijk afsterven. Om valse meeldauw te voorkomen, moet u ervoor zorgen dat de strobloemen over het algemeen warm en zonnig zijn en dat hun bladeren niet permanent nat worden. Verse koemelk kan ook als profylaxe helpen. Valse meeldauw kun je bestrijden door de zieke delen van de plant zo snel en grondig mogelijk weg te knippen. Daarna helpt alleen een fungicide echt.
ongedierte
Helaas wordt de helichrysum ook geplaagd door ongedierte zoals bladluizen of bladwantsen. Controleer uw exemplaren regelmatig op eventuele plagen.
bladluizen
De luizen zijn erg klein en groenachtig tot bruinachtig van kleur. Wanneer ze op hun waardplant zuigen, scheiden ze kleverige honingdauw uit die ze gemakkelijk weggeeft. Mieren die zich voeden met de honingdauw kunnen ook een betrouwbare indicator zijn voor een bladluisplaag.
De beste manier om bladluizen te bestrijden is om preparaten op basis van neemolie te gebruiken of je eigen mengsel van koolzaadolie en kaliumzeep te maken. In de basis nuttig en preventief is een hoge biodiversiteit in de tuin met veel nuttige insecten.
bladwantsen
De brede, platte bladwantsen eten grote gaten in de bladeren en scheuten, bij voorkeur in de jonge, tere delen van de plant. Ze kunnen ook leiden tot verlamming van de waardplant door mogelijke overdracht van toxines. De trage dieren kunt u machinaal verwijderen door ze af te schudden of te besproeien met water. Dan adviseren wij een spraybehandeling met zacht zeepsop, die u zelf kunt maken van water en kaliumzeep.
Tip:
Om de tuinhelichrysum te gebruiken voor het decoreren van gedroogde bloemen, snijdt u de lange steel af als de bloemen aan de buitenkant open zijn maar het hart nog gesloten is. Zo gaan ze het langst mee.
soorten
Als je op zoek bent naar mooie boeketten met droogbloemen, blijf dan bij de helichrysum (Helichrysum bracteatum). Er zijn enkele mooie varianten van, zoals de 'Monstrosum'. Het is verkrijgbaar in veel verschillende kleuren, waaronder romantische pasteltinten. In hoogte bereikt het ongeveer 60 cm. De 'Nanum' daarentegen is met 35 tot 50 centimeter iets kleiner, maar heeft ook zeer kleurrijke bloemen. Naast de kleine 'Nanum' is er ook een bijzonder grote onder de tuinhelichrysum-soorten, de 'reuzen': hij kan wel een meter hoog worden en produceert ook grotere bloemen in geel, fel oranje of witachtig roze.
De soort Helichrysum italicum, in de volksmond currykruid genoemd, biedt ook een aantal verschillende variëteiten die vooral qua groeigrootte van elkaar verschillen. Ook hier is er bijvoorbeeld het ras 'Nanum' dat door zijn compacte, circa 30 cm lage groeiwijze geschikt is voor mediterrane rotstuinen. Het aroma is intens curry-achtig. Het is ook meerjarig en tot op zekere hoogte winterhard.